Ανάμεσα στό γέλιο και το δάκρυ

Mε τον απόντα συνομιλώ διαρκώς για την απουσία του, κατάσταση μάλλον παράξενη. 

Ο άλλος είναι απών και συγχρόνως παρών.

 Από αυτή τη μοναδική διαστρέβλωση, γεννιέται ένα είδος αβάσταχτης παρουσίας. 

Βρίσκομαι παγιδευμένος ανάμεσα σε δυο χρόνους, το διάστημα πού λείπεις, πράγμα για το οποίο υποφέρω και εκείνο πού είσαι εδώ, αφού απευθύνομαι σε σένα.

Ξέρω λοιπόν τι είναι ο ενεστώτας.

 Ένας δύσκολος χρόνος. 

Ένα κομμάτι καθαρής αγωνίας.

                                                                         

Ρολάν Μπαρτ, 1977