** Οδός ονείρων... **
Στη δική μου οδό ονείρων δε χωράνε πολλοί συνοδοιπόροι... Εγώ και η γλυκοφίλητη μοναξιά μου...
Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ Λειβαδίτης
moonflower
.Ο κόσμος ξημερώνει
Ο κόσμος ξημερώνει
Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014
Χάραξε...
Χάραξε... και άρχισαν να φαίνονται τα βρεγμένα κεραμίδια των σπιτιών για να συμπληρώσουν το νοσταλγικό ήχο της...
Κάθε φορά που βρέχει... σε θυμάμαι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Νεότερη ανάρτηση
Παλαιότερη Ανάρτηση
Αρχική σελίδα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου