Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ Λειβαδίτης

Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ  Λειβαδίτης
moonflower

.Ο κόσμος ξημερώνει

.Ο κόσμος ξημερώνει
Ο κόσμος ξημερώνει

Τετάρτη 20 Μαΐου 2020

Q5 - Lonely Lady


Σε τούτο το ευαίσθητο γαλήνιο φως
το μάτι βαραίνει από τη σκιά, βαθαίνει από την απουσία.
Τα πράγματα μετέωρα στον χώρο, πέφτουν στο έδαφος όταν τα βλέπεις, διάφανα –
Κι ο τρόπος τους να υπάρχουν τώρα
είναι ο τρόπος τους να σβήνουν και να χάνονται.

Amir Or


«Βγήκε και στάθηκε στο κατώφλι.
Ήταν η ώρα Του να φύγει.
Αλλά για πού;
Σαν άνθρωπος είχε το φόβο μη δε γίνει πιστευτός.
Σαν Θεός φοβόταν μήπως δεν τον καταλάβουν.

Τι έπρεπε να πράξει;
Θυμήθηκε τότε τα ζώα, τα ροκανίδια, τα παιδιά, την έρημο της Γαλιλαίας, των φτωχών το δείπνο
" Όχι ,όχι δικαιοσύνη ,σκέφτηκε ούτε επιείκεια - κάτι περισσότερο''
κι όπως έκανε το πρώτο βήμα, οι αιώνες πήδησαν έξω από την Ιστορία ...»


Τάσος Λειβαδίτης
Ο Χριστός γίνεται τριάντα χρονών.

Τετάρτη 13 Μαΐου 2020

Κάπου νυχτώνει...Νίνα Λοτσαρη!



Νύχτωσε στη θάλασσα, νύχτωσε κι εδώ.
Νύχτωσε κι έξω από τα μάτια.
Και μοναχά στο μαξιλάρι μας
Αγρυπνά ένα ό ν ε ι ρ ο,
Που κοιμάται και ξυπνά μαζί μας.
Μ. Λουντέμης