Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ Λειβαδίτης

Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ  Λειβαδίτης
moonflower

.Ο κόσμος ξημερώνει

.Ο κόσμος ξημερώνει
Ο κόσμος ξημερώνει

Δευτέρα 31 Μαΐου 2021

ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ

 

ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ

Αυτή η διαλυτική ουσία

πως απομυζά

τους όρκους και τις υποσχέσεις·

πως αποσυνδέει τη μνήμη

και σέρνει παραμάσχαλα

χρόνο και λέξεις, ώστε

να μην ανταμώσουνε ποτέ·

πως παίρνει απ' το χέρι

και οδηγεί σε άγνωστους τόπους

ανθρώπους και πρόσωπα

που κάποτε αγαπήθηκαν πολύ...

Φανή Αθανασιάδου

«Δελτίο καιρού»

Μαρίζα Ρίζου: Ζητάτε να σας πω

Ο Αττίκ είχε γράψει ένα εκπληκτικό τραγούδι για τη δεύτερη γυναίκα του (και μεγάλο έρωτα της ζωής του), την πανέμορφη Μαρίκα Φιλιππίδου. Το καταπληκτικό αυτό βαλσάκι είχε τίτλο "Είδα Μάτια" και γρήγορα αγαπήθηκε από τον κόσμο κι έγινε μεγάλη επιτυχία. Κάποιο βράδυ, αφότου ο Αττίκ είχε χωρίσει, έρχεται η Μαρίκα με τον δεύτερο άντρα της Σταμάτη Μερκούρη (γόνος αυτού του γάμου έγινε αργότερα η Μελίνα Μερκούρη) στη Μάντρα που έπαιζε ο Αττίκ και κάθονται στις πρώτες θέσεις. Ο κόσμος που αντιλήφθηκε ποιοι ήρθαν στην Μάντρα, αφού ξεπέρασε την αρχική του αμηχανία και θέλοντας να πειράξει τον Αττίκ, άρχισε να φωνάζει ρυθμικά "Είδα Μάτια" – "Είδα Μάτια", απαιτώντας από τον Αττίκ να τους παίξει το αγαπημένο τους σουξέ. Ο Αττίκ αφού σηκώθηκε πικραμένος από το πιάνο του, αποσύρθηκε στα καμαρίνια για 10 λεπτά... Επέστρεψε για να τραγουδήσει το 'Ζητάτε να σας πω' που έγραψε στα καμαρίνια τα 10 λεπτά που έλειψε!...

Κυριακή 30 Μαΐου 2021

Η πατρίδα μου

Εγώ κρατάω τον έρωτα μα εσύ την καταιγίδα και πνίγεις μες στο ψέμα σου την ακριβή μου ελπίδα εγώ κρατάω τον έρωτα μα εσύ κρατάς μαχαίρι που κάρφωσες στην πλάτη μου με το ίδιο σου το χέρι μέρα μεσημέρι Είσαι ο ήλιος που έχει γίνει επικίνδυνος και κάθε μέρα καίει την επιδερμίδα μου απ’ τους πολλούς πολιτικούς κι εσύ είσαι ένας από αυτούς που ξεπουλάνε μ’ ευκολία την πατρίδα μου Εγώ σου λέω τα όνειρα που κρύβω μες στα στήθια μα εσύ μου λες κατάμουτρα την πιο πικρή σου αλήθεια ζωγραφισμένος είναι πια στα μάτια μου ο πόνος κοιτώ πως μας κατάντησε στο πέρασμά του ο χρόνος και με πιάνει τρόμος Είσαι ο ήλιος που έχει γίνει επικίνδυνος και κάθε μέρα καίει την επιδερμίδα μου απ’ τους πολλούς πολιτικούς κι εσύ είσαι ένας από αυτούς που ξεπουλάνε μ’ ευκολία την πατρίδα μου

Σάββατο 15 Μαΐου 2021

Η βροχή πέφτει έτσι καθώς πέφτουμε στα δίχτυα του έρωτα: αψηφώντας τις προγνώσεις...


 «Η βροχή επικυρώνει τα αισθήματά μου.

Μερικοί έρωτες δεν την άντεξαν.
Τα ασταθή χρώματά τους ξεπλύθηκαν.
Μερικές φορές η βροχή μου επιτρέπει να είμαι ερωτευμένος δίχως αντικείμενο...
Η βροχή πέφτει έτσι καθώς πέφτουμε στα δίχτυα του έρωτα: αψηφώντας τις προγνώσεις».
Μαρτέν Παζ (Martin Page), Περί βροχής