Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ Λειβαδίτης

Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ  Λειβαδίτης
moonflower

.Ο κόσμος ξημερώνει

.Ο κόσμος ξημερώνει
Ο κόσμος ξημερώνει

Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2017

Bertie Higgins - Casablanca









«Καζαμπλάνκα» 75 χρόνια από την πρώτη της προβολή



I fell in love with you watching Casablanca
Back row of the drive in show in the flickering light
Popcorn and cokes beneath the stars became champagne and caviar
Making love on a long hot summers night

I thought you fell in love with me watching Casablanca
Holding hands 'neath the paddle fans in Rick's Candle lit cafe
Hiding in the shadows from the spies. Moroccan moonlight in your eyes
Making magic at the movies in my old chevrolet

Oh! A kiss is still a kiss in Casablanca
But a kiss is not a kiss without your sigh
Please come back to me in Casablanca
I love you more and more each day as time goes by

I guess there're many broken hearts in Casablanca
You know I've never really been there. so, I don't know
I guess our love story will never be seen on the big wide silver screen
But it hurt just as bad when I had to watch you go

Oh! A kiss is still a kiss in Casablanca
But a kiss is not a kiss without your sigh
Please come back to me in Casablanca
I love you more and more each day as time goes by
Oh! A kiss is still a kiss in Casablanca
But a kiss is not a kiss without your sigh

Please come back to me in Casablanca
I love you more and more each day as time goes by

Dido - Here With Me


Δεν θα φύγω
Δεν θα κοιμηθώ
Δεν μπορώ να ανασάνω
Μέχρι να ξεκουράζεσαι εδώ μαζί μου
Δεν θα φύγω
Δεν μπορώ να κρυφτώ
Δεν μπορώ να υπάρξω
Μέχρι να ξεκουράζεσαι εδώ μαζί μου

Σάββατο 11 Νοεμβρίου 2017

Ο χρόνος είναι ...


Ο χρόνος είναι μνήμη που βαθαίνει την απουσία..

κάπως έτσι γίνανε θαρρώ οι χαράδρες και οι αιχμηροί βράχοι...

Παρασκευή 10 Νοεμβρίου 2017

Έτσι έζησα. Πάντοτε..



Δος μου τα χέρια σου να κρατήσω τη ζωή μου.
Σ’ έβρισκα, αγαπημένη,


στο χαμόγελο όλων των αυριανών ανθρώπων.

Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μου

είχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρά μου αγαπημένη μου.

Ύστερα έρχόταν η βροχή.
Mα έγραφα σ’ όλα μας τα χνωτισμένα τζάμια τ’ όνομα σου
κι έτσι είχε ξαστεριά στη κάμαρά μας.
Kράταγα τα χέρια σου
κι έτσι είχε πάντοτε η ζωή ουρανό κι εμπιστοσύνη.
Tα μαλλιά σου είναι μαύρα όπως μια νύχτα,
στο στόμα σου ανασαίνει ολάκερη η άνοιξη…
«Ναι, αγαπημένη μου. Πολύ πριν να σε συναντήσω
εγώ σε περίμενα. Πάντοτε σε περίμενα…
Και καθώς πηγαινόφερνα το παιδικό κοντύλι
είτανε για να μάθω να σου γράφω τραγούδια

Όταν ακούμπαγα στο τζάμι της βροχής είταν που αργούσες

ακόμα

όταν τη νύχτα κοίταζα τ’ αστέρια είταν γιατί μου λείπανε τα

μάτια σου…
Έτσι έζησα. Πάντοτε.
Τάσος Λειβαδίτης