...για ένα καλοκαίρι ήσουνα εσύ

Μια θάλασσα μικρή, 

μια θάλασσα μικρή

είναι το καλοκαίρι μου, 

ο έρωτάς μου, ο πόνος μου

Μια θάλασσα μικρή 

στα δυο σου μάτια φέγγει 

κάθε πρωί

Μια θάλασσα μικρή 

στο δάκρυ στο τραγούδι, 

στο κάθε σου φιλί

Μια θάλασσα μικρή

Μια θάλασσα μικρή, 

μια θάλασσα μικρή

και στη γωνιά η στάμνα μου 

για ένα καλοκαίρι 

ήσουνα εσύ

Σε τραγουδούσα εγώ 

σαν τις χορδές του ανέμου 

στα μαύρα σου μαλλιά

Σ' ακολουθούσα εγώ 

σαν το ψηλό χορτάρι 

τον άνεμο

Σε τραγουδούσα εγώ

Μια θάλασσα μικρή, 

μια θάλασσα μικρή

πικρά σ' αποχαιρέτησε, 

σε περιμένει

Μια θάλασσα μικρή

Still Got The Blues

Ήρθες μέσα στη νύχτα μου σαν της ψυχής διαβάτης

ξενιτεμένος της Καρδιάς στ' όνειρο μιας αγάπης.

Της Άρνης το νερό...

Της Άρνης το νερό το ήπιες και… το ήπιες και μ’ αρνήθης...

Before the Winter...

Before the summer turns to winter

Before the dreams will turn to snow

I see the yellow leaves are falling

And soon I know I have to go

But I'll be back before the summer

Next year you're in my arms again

The winter breeze will send my message

It will keep you warm until then

Στόν Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί...

Έτσι σ’έχω κοιτάξει πού μου αρκεί
Νά’χει ο χρόνος όλος αθωωθεί
Μές στό αυλάκι που τό πέρασμα σου αφήνει
Σάν δελφίνι πρωτόπειρο ν’ακολουθεί

Καί νά παίζει μέ τ’άσπρο καί τό κυανό η ψυχή μου !
Νίκη,νίκη όπου έχω νικηθεί
Πρίν από τήν αγάπη καί μαζί
Γιά τή ρολογιά καί τό γκιούλ-μπιρσίμι
Πήγαινε,πήγαινε καί ας έχω εγώ χαθεί

Μόνος καί άς είναι ο ήλιος που κρατείς ένα παιδί
νεογέννητο
Μόνος,καί ας είμ’εγώ η πατρίδα που πενθεί
Ας είναι ο λόγος που έστειλα νά σου κρατεί δαφνόφυλλο
Μόνος,ο αέρας δυνατός καί μόνος τ’ολοστρόγγυλο
Βότσαλο στό βλεφάρισμα του σκοτεινού βυθού
Ο ψαράς που ανέβασε κι έριξε πάλι πίσω στούς καιρούς τόν Παράδεισο
 Στόν Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί

Απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στή θάλασσα
Μέ κρεβάτι μεγάλο καί πόρτα μικρή
Έχω ρίξει μές στ’άπατα μιάν ηχώ
Νά κοιτάζομαι κάθε πρωί που ξυπνώ
Νά σέ βλέπω μισή να περνάς στό νερό
και μισή να σε κλαίω μές στόν Παράδεισο.

Οδυσσέας Ελύτης <<ΤΟ ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ>> απόσπασμα

Η αλήθεια μου...

Όλα όσα έζησα μαζί σου

ήταν η αλήθεια μου

που δε χώρεσε σε λογικές

μοναχά περιπλανήθηκε

λίγο πριν το ξημέρωμα

στους δρόμους μιας πόλης

ζητώντας να σ' ανταμώσει.

        ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ

πάει σαν τηλεγράφημα η αγάπη...

Η αληθινή αγάπη πληροφορεί σιωπηλά 

τον άλλον χωρίς εξωτερικές εκδηλώσεις. 

Αγάπη είναι να ακούσης με πόνο την στενοχώρια του άλλου. 

Αγάπη είναι κι ένα βλέμμα πονεμένο κι ένας λόγος που θα πης με πόνο στον άλλον, όταν αντιμετωπίζη κάποια δυσκολία. 

Αγάπη είναι να συμμερισθής την λύπη του, να τον αναπαύσης στην δυσκολία του. 

Αγάπη είναι να σηκώσης έναν βαρύ λόγο που θα σου πη. Όλα αυτά βοηθούν περισσότερο από τα πολλά λόγια και τις εξωτερικές εκδηλώσεις.

Καταλαβαίνει ο άλλος αν υποκρίνεσαι ή αν τον αγαπάς πραγματικά, γιατί πάει σαν τηλεγράφημα η αγάπη... 

Ενας μοναχός

In the light

Lately I've been sitting all alone

And my mind has frozen time

But the clock is ticking

Tell me would you want to kiss me 

Hold me in your arms and squeeze me

If you knew I was a beast

But in the light

Everything looks beautiful and bright 

I can see no clouds up in the sky

Your sparkling eyes 

Make it hard to see behind the lies

Why do I put up with this disguise

Lately I've been sitting in the dark

And our moments at the park

Seem so far and distant

Πρωινό τσιγάρο

Lies Become The Truth

Αερικό με είπαν

Αερικό με είπαν,
Γιατί στοίχειωνα τους άνδρες που συναντούσα στον δρόμο μου.
Αερικό με είπαν,
Γιατί η αγάπη μου ποτέ δεν γνώρισε όρια, γιατί νόμιζαν πως με ήξεραν μα με ένα δυνατό φύσημα αναστάτωνα την ύπαρξη τους.
Αερικό με είπαν,
Μα τι παράξενο, πίστεψα πως δεν τους συγκίνησα , μα εκείνοι απομακρύνονταν από φόβο.
Αερικό με συναισθήματα τρομακτικά, απόλυτα, καθοριστικά.
Αερικό που τρόμαξε και εσένα!
Γυροφέρνω στο μυαλό σου και με βάζεις στην άκρη κάθε φορά που τρομάζεις και με φέρνεις κοντά κάθε που πονάς απ’ την ανάγκη σου για μένα.
Έμαθες στις «αγάπες του αν» και η ψυχή σου αρνείται να με δεχθεί.
«..αν μου κάνεις αυτό, αν μου φερθείς σωστά, αν σου αρέσω, αν με θέλεις, αν με αγαπάς, αν..»
Μα η αγάπη δεν είναι εξάρτηση, δεν είναι επένδυση, δεν είναι κατοχή, δεν είναι ταύτιση, δεν είναι αυτοθυσία, δεν είναι υποχρέωση!
Αγγίζει σα αερικό, φεύγει αν δεν έχεις ανοιχτά τα χέρια, στριφογυρίζει σαν άνεμος και ανακατεύει τα μαλλιά σου.
Σαν αερικό σε θέλω, να φεύγω όταν με διώχνεις, να έρχομαι τα βράδια που ο ύπνος δεν σε αγγίζει, να παρακαλάς να μην σε αγγίζει για να έρχομαι!
Να τρυπώνω απ’ το μισάνοιχτο παράθυρο σου, να σου ξεσηκώνω το μυαλό, το γεμάτο προσμονή για το άγγιγμα μου. Να γεύομαι ότι οι άλλες αγάπες νόμισαν πως χόρτασαν, να πάρω ότι δεν έχεις!
Το μυαλό σου είναι ο στόχος μου. Εκεί θέλω να μείνω!
Γιατί από εκεί, δεν θα φύγω ποτέ.
Αερικό, να νομίζεις πως μ’ έφτασες να λείπω σαν γυρίσεις το βλέμμα. Να με ζητάς συνεχώς, μα να μην με κάνεις κτήμα σου, να μάχεσαι για μένα.
Συγχώρα με αγάπη μου, μα δε χωράω στις «αγάπες του αν», συγχώρα με που δεν θέλω να σε δέσω, που δεν θέλω να έχεις την δική μου ταυτότητα.
Συγχώρα με που θέλω να πονάω και να δε διεκδικώ απ’ την αρχή.
Συγχώρα με που θέλω να ζήσω μαζί σου έναν έρωτα επίγειο, μα η ψυχή μου να σε βρει πολλές ζωές ακόμα!
Αερικό με είπαν..
«.. συγχώρα με αγάπη μου που ζούσα πριν σε γνωρίσω.
Μισώ τα μάτια μου που δεν καθρεπτίζουν το χαμόγελο σου.
Για να γεννηθείς εσύ και εγώ για να σε συναντήσω, για αυτό έγινε ο κόσμος..»
Συγχώρα με αγάπη μου, Τάσος Λειβαδίτης
Μαρία Βουζουνεράκη

ΠΡΕΠΕΙ

Τηρώ, Χρέος, 

το κατά δύναμιν τις εντολές σου 

τα δύσκολα Πρέπει σου. 

Κική Δημουλά, ΑΝΩ ΤΕΛΕΙΑ 
Εκδόσεις Ίκαρος

Το χιόνι είναι άσπρο, μαλακό, σαν τελειωμένος έρωτας”

Το χιόνι είναι άσπρο, μαλακό, σαν τελειωμένος έρωτας”, είπε.

Έπεσε απρόσμενα τη νύχτα μ’ όλη τη σοφή σιωπή του.

Το πρωί λαμποκοπούσε ολόλευκη η εξαγνισμένη πολιτεία.

Μια παλιά στάμνα, πεταμένη στην αυλή, ήταν ένα άγαλμα.

Εκείνος ένοιωσε την κοφτερή ψυχρότητα του πάγου, την απεραντοσύνη της λευκότητας, σαν άθλο του προσωπικό· μονάχα μια στιγμή ανησύχησε:

μήπως και δεν του απόμενε τίποτα πια θερμό να το παγώσει,

μήπως και δεν ήταν μια νίκη του χιονιού, μα απλώς μια ουδέτερη γαλήνη,

μια ελευθερία χωρίς αντίπαλο και δόξα...»

Γιάννης Ρίτσος

ΟΛΟΙ ΚΟΙΤΑΖΑΝ ΤΟ ΧΙΟΝΙ...

Κι αυτη η εικονα πριν μια ωρα περιπου.... ουτε 20 μετρα απο το μετρο της Συγγρου ...
ολοι κοιταζαν το χιονι ευχαριστημενοι που επιτελους επεφτε πυκνο στο κεντρο της Αθηνας.Και σε μια γωνια στο πεζοδρομιο , κοιμοταν ενας αστεγος...
ολοι κοιταζαν μονο το χιονι....το χιονι ειναι σπανια εικονα , 
ενω οι αστεγοι συνηθισμενη..ακομα ρωτατε αν πτωχευσαμε ως κοινωνια;....
Θελετε κι αλλη αποδειξη απ αυτη; 
χρονια τωρα πτωχευμενοι ηθικα ...αψιλοιι απο ανθρωπια...
μας σιχαινομαι.αυτο.

 Μ.Α.Α 

<<Αναρωτιέμαι αν το χιόνι αγαπά τα δέντρα και τους αγρούς, έτσι όπως τους φιλά τόσο ήπια και απαλά ... 
Και στη συνέχεια καλύπτει τα πάντα μέχρι να μην υπάρχουν κάτω από ένα λευκό πάπλωμα, μ' έναν γλυκό ψίθυρο: Πηγαίνετε για ύπνο, αγγελούδια, μέχρι το καλοκαίρι να έρθει και πάλι>>
Lewis Carroll, Alice's Adventures in Wonderland & Through the Looking-Glass
.facebook.com/Marianthi-Devaki

As Long As I Have Your Love

Love Turns To Lies

What's that you say

You were gonna leave me anyway

Any fool can see, see what you've done to me

When your love turns to lies...

Now we are free

Ας λάμψει τώρα, ω αυτός που ήταν!

Ας λάμψει τώρα, ω ας έρθει!

Τώρα είμαστε ελεύθεροι!

ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ

Θ’ ανταμώσουμε,
στις τραυματισμένες ράμπες της νιότης μας
συνεχίζοντας τη πορεία
που διάβρωσε η μοίρα ,
με το ενωτικό χαμόγελο της αγάπης
και τα χαρακωμένα χέρια σφιχταγκαλιασμένα
να κυλούν τις ρόδες του χρόνου
και σαν φτάσουμε αντάμα
στο λόφο με τις πράσινες καμέλιες
και τα’άγουρα σταφύλια ,
θ’ατενίσουμε
με το ίδιο φωτεινό βλέμμα το μέλλον,
που θα μοιάζει
σαν νούφαρο που άνθισε
στην άκρη ενός γκρεμού.
Φανή Αθανασιάδου

Είμαι εδώ, κοντά σου είμαι... Μη φοβάσαι...

Η ανθρώπινη ψυχή έχει μνήμη, το σώμα έχει μνήμη κι εκτός των άλλων, ο εγκέφαλος έχει την εκπληκτική ικανότητα να αναπαράγει την φωνή και τις λέξεις εκείνου ή εκείνης που αγαπάς.
 Να λέτε στους ανθρώπους πως τους αγαπάτε.
 Και κυρίως να φοβάστε μην τους χάσετε. Κανείς δεν είναι δεδομένος. Να φοβάστε μην χάσετε εκείνους που αγαπάτε.
Μαρία Χρονιάρη

PERDONO

Συγχώρεση... Η υπέρβαση του εγώ...

I forgive, only for you

I forgive, only for your own good

I forgive, even if you don't ask me

I forgive, only for me

I forgive, only for my own good

I forgive, despite what is in the future