ΕΛΕΝΗ ΒΙΤΑΛΗ ΑΡΕΤΗ ΚΕΤΙΜΕ HAIG YAZDJIAN.wmv

Έρωτας δε θα πει να ανοίγεσαι αμέσως, να δίνεσαι, να ενώνεσαι με κάποιον Άλλον. Είναι μια σπάνια ευκαιρία να ωριμάσεις, να αποκτήσεις μιαν υπόσταση δική σου, να γίνεις εσύ ένας ολόκληρος Κόσμος, για χάρη κάποιου άλλου, αγαπημένου προσώπου.



https://www.facebook.com/StaKautaMonopatiaTouChorismouKTesAgapes/posts/363762760392074

Έχω ανάγκη...

''Ελεύθερη πτήση''

Ήταν η ώρα της ελευθερίας της.
Η ώρα που άφηνε το σώμα πίσω της και πετούσε σαν αερικό πάνω από τη πόλη.
Τη νύχτα μπορούσε να δει καλύτερα.
Τότε αποκτούσε τη δύναμη να ανατρέπει -έστω και για λίγο- τη ζωή της και τις ζωές των άλλων.
Κυρίως εκείνων που το πρωί θα φορούσαν τις μάσκες των καλών και θα της χαμογελούσαν.
Έπειτα έφευγε...ταξίδευε μακριά.Πριν φέξει όμως γύριζε πάντα πίσω.
Αυτή ήταν η συμφωνία.
Αν κάποια μέρα αργούσε και την προλάβαινε το φως της μέρας,τα φτερά της θα έλιωναν και όλοι θα μάθαιναν το μυστικό της.

ΦΑΝΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ

Stratovarius - Forever (lyrics)

Στέκομαι μόνος μου στο σκοτάδι

Ο χειμώνας της ζωής μου ήρχε τόσο γρήγορα

Αναμνήσεις έρχονται από την παιδική μου ηλίκεια

Στις μέρες που ακόμα ανακαλώ

Ω πόσο χαρούμενος ήμουν τότε

Δεν υπήρχε θλίψη δεν υπήρχε πόνος

Περπατώντας στα πράσινα χωράφια

Ηλιοβασίλεμα στα μάτια μου

Είμαι ακόμα εκεί οπουδήποτε

Είμαι η σκόνη στον άνεμο

Είμαι  αστέρι στο βόρειο ουρανό

Δεν μένω ποτέ πουθενά

Είμαι ο αέρας στα δέντρα

Θα με περιμένεις για πάντα;

Lunascape - Tears From The Moon

 Ο μικρός πρίγκιπας πήγε να ξαναδεί τα τριαντάφυλλα.
 - Δε μοιάζετε καθόλου με το δικό μου τριαντάφυλλο, δεν είσαστε τίποτα ακόμα, τους είπε. Κανείς δε σας έχει εξημερώσει και δεν έχετε εξημερώσει κανέναν. Είσαστε όπως ήταν η αλεπού μου. Μια αλεπού ίδια μ’ άλλες εκατό χιλιάδες. Γίναμε όμως φίλοι και τώρα είναι μοναδική στον κόσμο. 
Και τα τριαντάφυλλα στέκονταν θιγμένα.
 - Είσαστε όμορφα, όμως είσαστε άδεια, τους είπε ακόμα. Δεν πεθαίνει κανείς για σας. Βέβαια, και το δικό μου τριαντάφυλλο ένας απλός περαστικός θα έλεγε πως σας μοιάζει. 
Όμως εκείνο μόνο του έχει περισσότερη σημασία απ’ όλα εσάς, αφού εκείνο είναι που πότισα. Αφού εκείνο έβαλα κάτω απ’ τη γυάλα.
 Αφού εκείνο προστάτεψα με το παραβάν.
 Αφού σ’ εκείνο σκότωσα τις κάμπιες (εκτός από δυο τρεις που άφησα για να γίνουν πεταλούδες).
 Αφού εκείνο άκουσα να παραπονιέται ή να κομπάζει ή κάποιες φορές ακόμα να σωπαίνει. 
Αφού είναι το τριαντάφυλλό μου. 

Ο Μικρός Πρίγκιπας

Ενας αντικατροπτισμός.
 Αυτό είμαι. 
Οταν περπετάς σε λάθος μονοπάτι, συνήθως το υποπτεύεσαι, αλλα σε τραβά ο μαγνήτης της καταστροφής. Ξεθώριασε η φωτογραφία μου, στην ψυχή σου. 
Δεν την αναγνωρίζεις πια. 
Εχασε την μυρωδιά της. 
Περίμενες πως με τον καιρό θα σου έφερνα καινούργια φωτογραφία μου, να την τοποθετήσεις στην κορνίζα σου. 
Σιγά, σιγά. Με τον καιρό. Ισως. 
Απο την άλλη όμως να κουβαλάς μια βαριά αδειανή κορνίζα στην ψυχή σου, δεν είναι εύκολο.
Και να μήν μπορείς να την πετάξεις. Να την σπάσεις. Να την παρακάμψεις, έστω. Στοιχειώνει εκεί, φάτσα κάρτα για να σε κάνει ν'αναλογίζεσαι πόσο χρόνο έχασες να την ξεσκονίζεις, πόσα χρώματα ξόδεψες για να ζωγραφίσεις κάποτε το περιεχόμενο της. Υπάρχουν τρία είδη ανθρώπων. 
Αυτοί που σέρνονται με τα τέσσερα πίσω απ'την μοίρα τους. Αυτοί που την πιάνουν απο τα κέρατα και την αλλάζουν, με όποιο κόστος. Υπάρχουν κι αυτοί που απλώς την ακολουθούν, φυτεύοντας όμως σε κάθε σωρό απο σκατά που συναντούν κι απο ένα λουλούδι. 
Μου το χρωστάς. Την ευτυχία σου. Να την βρείς, με ακούς; 
Δεν θα στο συνχωρέσω ποτέ αλλιώς. Γιατί υπάρχει τόσος ουρανός, χωμένος μέσα στις χούφτες σου. Προχώρα. Όσο προχωρά η ψυχή σου μέσα στο σκοτάδι, τόσο φωτίζεται. Τόσο λάμπει.

Μάνος Χατζιδάκις

Έναν Αύγουστο όμορφο σαν όλα εκείνα, που δε ζήσαμε.

Όλοι κάπου κάτι χρωστάμε. Άλλοι λεφτά, άλλοι λέξεις κι άλλοι στιγμές. Εσύ χρωστάς σε μένα ................. Μου χρωστάς έναν Αύγουστο.
Έναν Αύγουστο όμορφο σαν όλα εκείνα, που δε ζήσαμε. Ζεστό, σαν το πρώτο άγγιγμα σου στην καρδιά ενός χειμώνα. 
Μου τον χρωστάς το μήνα, που το γαλάζιο γίνεται πιο έντονο κι ο ήλιος καίει πιο πολύ, που όλοι είναι χαρούμενοι κι η ζωή χαμογελάει. Μου τον χρωστάς το μήνα, που ομορφαίνουν όλα, μπας και μαζί τους ομορφύνουμε λιγάκι κι εμείς.
Μου χρωστάς έναν Αύγουστο γεμάτο παραλίες και φεγγάρια. Με γεύση καρπούζι κι άρωμα μοχίτο φράουλα. Έναν Αύγουστο τρελό και παθιασμένο, γεμάτο χρώματα και μουσικές. Γεμάτο από σένα κι από μένα. Μόνο σε παρακαλώ, μην καθυστερείς.
Όχι, γιατί δεν έχω άλλη υπομονή, μαζί σου πάντα θα έχω. Γιατί δεν έχω άλλο χρόνο. Έχει αρχίσει να ‘ρχεται το φθινόπωρο και το αεράκι κουβαλά άρωμα Σεπτέμβρη. Βιάσου, γιατί το καλοκαίρι ετοιμάζει βαλίτσες και μαζί του ετοιμάζω κι εγώ. Μην το αφήσεις να χαθεί............
Δώσε μου τον Αύγουστο που μου χρωστάς. Είναι ο μήνας που περιμένουμε όλον το χρόνο. Ο μήνας που τα ποτά είναι πιο δυνατά, ο έρωτας πιο έντονος και τα θαύματα πιο πιθανά. Ο μήνας που τα όνειρα γρατζουνάνε την πραγματικότητα κι η λέξη «απωθημένα» δεν υπάρχει σε κανένα λεξικό. Είναι ο μήνας μου και μου τον χρωστάς. Μην μου τον στερήσεις κι αυτόν.............
Της Ελευθερίας Ηλιοπούλου.

Σήμερα - Σταμάτης Σπανουδάκης

Ήρθες πλάι μου και στάθηκες
έφυγες αλλά δε χάθηκες

Μόνο μια θάλασσα θα ερωτευτείς...

Κάποιες θάλασσες για να τις ταξιδέψεις, πρέπει να είσαι διατεθειμένος να χάσεις. Να τα χάσεις όλα και να τα ξαναβρείς από την αρχή.

Κάποιες θάλασσες για να τις γευτείς, πρέπει να κάνεις βουτιά μέσα τους μ’ όση δύναμη έχεις στα πνευμόνια σου. Κι όταν δεν σου έχει μείνει δύναμη, τότε αρχίζεις να καταθέτεις κομμάτια της ψυχής σου. Τότε ξεκινάει το ταξίδι σου μέσα τους.

Κάποιες θάλασσες για να τις καταλάβεις, πρέπει να πας στο βυθό τους και να ψάξεις σπιθαμή προς σπιθαμή τα σημάδια. Ένα ένα τα σκουπίδια που οι περαστικοί άφηναν για χρόνια.

Κάποιες θάλασσες για να τις αγαπήσεις, πρέπει να τις κολυμπήσεις με κόντρα καιρό. Εκείνες να σε διώχνουν κι εσύ να μένεις. Να γατζώνεσαι από την επιθυμία σου να μείνεις και να κολυμπάς κόντρα.

Κι αν όλες τις θάλασσες του κόσμου μπορείς να τις ταξιδέψεις, να τις γνωρίσεις, να τις γευτείς, να τις μάθεις και να τις αγαπήσεις, μόνο μια θα ερωτευτείς.

Μόνο μια θάλασσα μπορείς να ερωτευτείς.
Είναι εκείνη η θάλασσα που μέσα της θα νιώθεις ασφάλεια και γαλήνη.
Κι όσα μποφόρ κι αν έχει σηκώσει, εσύ ξέρεις, πως στην αγκαλιά της, είσαι ασφαλής.

Μόνο μια θάλασσα μπορείς να ερωτευτείς.
Και είναι εκείνη που μέσα της είδες το σκοτάδι, άγγιξες τα σημάδια της, χάθηκες στην σιωπή της. Είδες το φόβο μέσα της. Κι όμως εσύ, συνέχισες να κολυμπάς στην αγκαλιά της.

Αυτή είναι η μία θάλασσα που θα ερωτευτείς και θα ανήκεις πάντα και μόνο σε αυτή τη θάλασσα.
Είναι η μία θάλασσα, που θα γίνει μοίρα σου.
Θα σε ορίσει και θα σε καθορίσει.

Στην θάλασσά ΣΟΥ.

Σοφία Παπαηλιάδου.

Vasilis Saleas- Nocturne

Θαρρώ πως όσο κι αν μεταβληθούνε τα χαράματα,

Θαρρώ πως όσο κι αν αλλάξουν τα καράβια

Πάνω γραμμή

Κάτω γραμμή

Θα τρέχουνε τα κύματα

Θα τρέχω με τα κύματα

Όποια κι αν είναι εμπρός τ' ανηφόρια.

Ανδρέας Εμπειρίκος, Τα κύματα ( απόσπασμα )

Demis Roussos - asteri tu voria

"Κανένα άλλο συναίσθημα δεν έχει δριμύτερη λύπη, εντονότερη χαρά και μεγαλύτερη έκσταση και παραφροσύνη από τον έρωτα ...
 Επομένως δεν είναι παράδοξο και περίεργο που ο έρωτας, καθώς εμπεριέχει και ενώνει όλες τις πηγές της μουσικής -τη λύπη, την ηδονή και την έκσταση - αρέσκεται στη φωνή και την ομιλία και τείνει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα στη σύνθεση μελωδίας και στίχων. "
Πλούταρχος, Ηθικά 

Κι ας παραδώσουμε ... Άοπλα την αγάπη

Λαβύρινθους που φτιάχνουμε

η που μας επιβάλλουνε 

Και τρέχουμε από δαίμονες 

ιδέες έμμονες κι ανθρώπους

Μας τρώει κάτι μέσα μας

Και χάνουμε τη μπέσα μας

Κι αυτοί που δεν αντέξαμε 

Και καταρρεύσαμε στα ψεύτικα του κόσμου

Οι πιο ακριβοθώρητοι

Σκληροί σχεδόν αόρατοι

Μπορέσαμε να γίνουμε

Για να μείνουμε καθ ένας ο εαυτός του

Τι κι αν δεν μου μιλάς πια

Τι κι αν δεν έχω ούτε σένα

Είμαι κι εγώ που δεν τα λέω σε κανένα

Τι κι αν δεν μου μιλάς πια

Τι κι αν δεν έχω ούτε σένα

Να δίνεις σάρκα σε νοήματα χαμένα

Με ένα βλέμμα

Τη γαλήνη ψάχνουμε

Μεγάλη λέξη άκουμε 

Και πάμε πάντα τρέχοντας

Έχοντας για όλα συγχωροχάρτι

Κι αν βρίσκαμε το θάρρος μας

Να διώξουμε το βάρος μας 

Και σ ότι ονειρευόμαστε 

Να μη φοβόμαστε

Να η καρδιά μου πάρτη

Ας το κάνουμε για χάρη μας

Τιμή μας και καμάρι μας

Ότι έχουμε να δώσουμε

Κι ας παραδώσουμε 

Άοπλα την αγάπη

τα χέρια σου..

Ενα φεγγάρι να λούζει

με το φως του

τα χέρια σου..

ΦΑΝΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ

όχι με λόγια...

Να αποχαιρετάς

όχι με λόγια

με τη σιωπή

με ένα νεύμα

που θάναι υπόσχεση..

Φανή Αθανασιάδου

Chris Rea - Curse Of The Traveller (Extended Version With Josie's Tune)

Η αγάπη είναι λέξη μεγάλης αντοχής

"Ο έρωτας είναι σαφέστερος και ειλικρινέστερος από την αγάπη. Η αγάπη είναι μια λέξη η οποία προσφέρεται για πάρα πολλές χρήσεις. Αγάπη μητρική, συζυγική, αγάπη προς τον ανήμπορο ή προς αυτό που ονειρευόμαστε. Η αγάπη έχει πάντα τις εξηγήσεις της. Ο έρωτας δεν τις έχει. Αυτή η αγάπη δεν μας παρατάει σύξυλους να φύγει όπως μας παρατάει ο έρωτας. Είναι λέξη μεγάλης αντοχής. Δεν τη βλέπεις ξαπλωμένη κάτω και διαψευδόμενη όπως βλέπεις τον έρωτα. Η αγάπη είναι κι αυτή ένα αίσθημα που δε συμβαίνει ποτέ ταυτόχρονα και στους δύο και πεθαίνει πριν προλάβει να γεράσει. Αγάπη και έρωτας είναι μια διεκδίκηση, όχι μια κατάκτηση. Είναι μια πάλη."
Κική Δημουλά

“Χίλιοι άνθρωποι μέσα στο μπαρ και είναι άδειο. Κανένας. Μπαίνει ο έρωτας σου, τότε μόνο ένας. Οι χίλιοι απλώς κομπάρσοι.”
 — Μαλβίνα Κάραλη