Θα σε περιμένω

Θα σε περιμένω

ώσπου τα σίδερα θα πάψουν

να κρύβουν τη μορφή σου

ώσπου τα κάγκελα θα πάψουν να σκιάζουν

το ωραίο πρόσωπο σου.

Θα σε περιμένω

ώσπου οι γκρίζοι τοίχοι θα πάψουν

να μας χωρίζουν

ώσπου τα υγρά μπουντρούμια

δεν θα κρατούν φυλακισμένη

την ελεύθερη ψυχή σου.

Κι'όταν θα φθάσει εκείνη η μέρα

να ξέρεις πως θα σε περιμένω

στην οδό ελευθερίας

για να την βαδίσουμε μαζί.

(από την ποιητική συλλογή΄΄Επιλογές΄΄)

Φανή Αθανασιάδου

ΨΑΙΜΑ...

Απ’ τη σκοπιά του καθενός η ορθογραφία.

Πάρε παράδειγμα

τι κινητά που γράφεται το ψέμα:

όταν εσύ το εξακοντίζεις προς τον άλλον

σωστά το γράφεις μέσα σου, θαρραλέα.

Όμως όταν εσύ το δέχεσαι κατάστηθα

τότε το γράφεις ψαίμα.

Κική Δημουλά.

θα εκραγώ...

 

Αν μετρήσετε με πόσους συμβιβασμούς συζούμε, θα καταλάβετε ότι η επιβίωση είναι μια σπουδαία, άφθαστη ηθοποιός, με ιδιαίτερη ευχέρεια να υποδύεται την αντοχή

Κική Δημουλά 

Αθήνα, 6 Ιουνίου 1931 – Αθήνα, 22 Φεβρουαρίου 2020

Κανένας Χειμώνας δεν κρατάει για πάντα, καμία Άνοιξη δεν χάνει τη σειρά της.

 Κανένας Χειμώνας δεν κρατάει για πάντα, καμία Άνοιξη δεν χάνει τη σειρά της.

Η. Borland

Από ' μας

Βγες εκεί έξω και γίνε εσύ η αγάπη…

 

il mondo lo sa

Caro amor (Αγαπημένε) 
torna da me (γύρνα κοντά μου) 
Un’ora mi sembra un anno (μια ώρα μακριά σου είναι σαν ένας χρόνος) 
ti amo ogni giorno di più (σε αγαπάω κάθε μέρα και πιο πολύ) 
Dove sei tu? (Πού είσαι;).

Η φωνή μας, ο κόσμος μας, το κουράγιο μας, οι πανανθρώπινες αξίες μας και ένας λόγος που η ψυχή μας στέκει αγέρωχη.

 Ο άνεμος κουβαλά την αρχή της Δημιουργίας καθώς πνοή θεϊκή έδωσε ζωή στην πλάση. 

Ο ήχος έπρεπε να μεταφέρει το μήνυμα του. 

Αγκιστρώθηκε, λοιπόν, στην “ουρά” του ανέμου και ταξίδεψε... 

Δεν θα έφτανε ως εμάς όμως αν δεν υπήρχε η ενδιάμεση οδός. 

Αόρατη για τους κοινούς θνητούς, άυλη, αλλά με ένα αρχάγγελο να στέκει εκεί και να άδει. 

Πώς αλλιώς; 

Μόνο η φωνή θα μπορούσε να “αγκαλιάσει” και να μεταδώσει την αρχέγονη μελωδία.

 Για μας ένας υπήρξε ο αρχάγγελος και τα φτερά του ακούμπησαν στην κορφή του Ψηλορείτη. 

Εκεί, που το κοσμικό συναντά το υπερβατικό. 

Εκεί που το μυστήριο της Κρήτης είναι βαθύ σύμφωνα με τον Καζαντζάκη. 

Εκεί που φωνή ηλεκτρισμένη, στεντόρεια, διαπεραστική, γεννήθηκε και έπεσε ως μάννα εξ ουρανού για να μας κρατήσει ζωντανούς, όρθιους, γενναίους, λεβέντες. Ενσάρκωση αυτής ο Νίκος Ξυλούρης. 

Η φωνή μας, ο κόσμος μας, το κουράγιο μας, οι πανανθρώπινες αξίες μας και ένας λόγος που η ψυχή μας στέκει αγέρωχη.

Αλέξανδρος Στεργιόπουλος

Madrugada - Call My Name