Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ Λειβαδίτης

Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ  Λειβαδίτης
moonflower

.Ο κόσμος ξημερώνει

.Ο κόσμος ξημερώνει
Ο κόσμος ξημερώνει

Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

το αδύνατο γίνεται δυνατό.


Πώς να πιστέψουν οι άπιστοι τι θάματα μπορεί να γεννήσει η πίστη;

Ξεχνούν πως η ψυχή του ανθρώπου γίνεται παντοδύναμη, όταν συνεπαρθεί από μια μεγάλη ιδέα.

Τρομάζεις όταν, ύστερα από πικρές δοκιμασίες, καταλαβαίνεις πως μέσα μας υπάρχει μια δύναμη που μπορεί να ξεπεράσει τη δύναμη του ανθρώπου, τρομάζεις. γιατί δεν μπορείς πια να βρεις δικαιολογίες για τις ασήμαντες ή άνανδρες πράξεις σου, ρίχνοντας το φταίξιμο στους άλλους. Ξέρεις πως εσύ, όχι η μοίρα, όχι η τύχη, μήτε οι άνθρωποι γύρω σου, εσύ μονάχα έχεις, ό,τι και αν κάμεις, ό,τι και αν γίνεις ακέραιη την ευθύνη. Και ντρέπεσαι τότε να γελάς, ντρέπεσαι να περγελάς αν μια φλεγόμενη ψυχή ζητάει το αδύνατο. Καλά πια καταλαβαίνεις πως

αυτή 'ναι η αξία του ανθρώπου: να ζητάει και να ξέρει πως ζητάει το αδύνατο.

και να 'ναι σίγουρος πως θα το φτάσει, γιατί ξέρει πως αν δε λιποψυχήσει, αν δεν ακούσει τι του κανοναρχάει η λογική, μα κρατάει με τα δόντια την ψυχή του κι εξακολουθεί με πίστη, με πείσμα να κυνηγάει το αδύνατο, τότε γίνεται το θάμα, που ποτέ ο αφτέρουγος κοινός νους δε μπορούσε να το μαντέψει:




το αδύνατο γίνεται δυνατό.



Νικόλαος Καζαντζάκης, απόσπασμα από το βιβλίο του "Καπετάν Μιχάλης"

ΧΟΡΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΚΙΑ ΜΟΥ




Σαν μπήκα σπίτι μου άρχισα να χορεύω. 
Ο ήχος μιας μπάντας με παρασύρει.
 Σκίζω τον τοίχο· βρίσκομαι στους δρόμους χρωματισμένους εφιαλτικά κι οι μπάντες να χτυπάνε τους ρυθμούς ξώφρενα, ενώ εγώ, χάνομαι μες στο χρόνο μόνη, έρημη, αινιγματική μέσ' από κει που ήρθα, αφήνοντας ένα χαμόγελο παντοτινό στην μνήμη των ανθρώπων.

Γιατί κανείς ποτέ δεν θα γνωρίσει αν ήρθα, αν έφυγα κι αν πράγματι υπήρξα κάποτε τυχαία ανάμεσά τους.



Μάνος Χατζιδάκις, από το δίσκο του «Το χαμόγελο της Τζοκόντας»


Wolf Song (celtic Version) by Celtic Woman-Indiani Americani-lupi



Κάλεσμα ειρήνης σε ένα βίαιο κόσμο



I hear your voice on the wind
And I hear you call out my name

"Listen, my child," you say to me
"I am the voice of your history
Be not afraid, come follow me
Answer my call, and I'll set you free"

I am the voice in the wind and the pouring rain
I am the voice of your hunger and pain
I am the voice that always is calling you
I am the voice, I will remain

I am the voice in the fields when the summer's gone
The dance of the leaves when the autumn winds blow
Never do I sleep thoughout all the cold winter long
I am the force that in springtime will grow

I am the voice of the past that will always be
Filled with my sorrow and blood in my fields
I am the voice of the future, bring me your peace
Bring me your peace, and my wounds, they will heal

I am the voice in the wind and the pouring rain
I am the voice of your hunger and pain
I am the voice that always is calling you
I am the voice

I am the voice of the past that will always be
I am the voice of your hunger and pain
I am the voice of the future
I am the voice, I am the voice


I am the voice, I am the voice

ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΤΟ ΒΗΜΑ ΚΟΨΕ - ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΩΠΗΣ

AΓΓΕΛΕ ΜΟΥ

ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΣΤΙΓΜΕΣ...

Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

Η σκέψη μου στη δική σου διάσταση.....



Η απουσία σου υπερβαίνει τη γλώσσα, 
γι 'αυτό δεν μιλώ για σένα πια.

Το όνειρο..

..που φλερτάρει την ψυχή 
δε γίνεται ποτέ στάχτη
γιατί σιγοκαίει 
στο βωμό της καρδιάς
aeriko

Yanni & Chloe - Change



Η μοναξιά δεν έχει σχέση με το πόσους ανθρώπους έχεις γύρω σου, αλλά από το πόσοι σε καταλαβαίνουν...


ΜΗΝ ΑΡΓΕΙΣ....




Μην αργείς.Τούτο μόνο σου λέω.Μην αργείς
Γιατί, σε λίγο, σαν θα χτυπάς την πόρτα μου
θα νομίζω πως είναι τα γηρατειά
πως είν' ο χειμώνας, πως είν' ο θάνατος.

Μην αργείς.

Στάσου κι αφουγκράσου κάτω απ' τα σπίτια
κι απ' τους δρόμους που περνάς.
Απ' τα παράθυρα κρέμουνται τα χέρια μου
και σε καλούν.
Στάσου κι αφουγκράσου κάτω απ' τα σπίτια.
Σ' όλα κυλάει ο αέρας σου.
Όλα ξέρουν τ' όνομά σου.

Μην αργείς.

Να σε περιμένω είναι πιο γλυκό κι απ' το να' ρχεσαι.
Είναι σαν το σκάσιμο της μυγδαλιάς.
Σαν το πανί που πλέει στο λιμάνι.
Σαν κελάιδισμα,σαν γέλιο πρωινό.
Να σε περιμένω είναι σα να ξανάρχομαι στη γη.
Στο δρόμο μην αργείς. Είναι γιομάτοι Φαίακες,
είναι γιομάτοι πλάνεμα, οι δρόμοι.
Οι δρόμοι γλιστρούν, χυμούν αρπαχτικοί
και κλέβουν.

Μην αργείς.

Μην αργείς. Γιατί ώσπου να'ρθεις
θα περπατήσω όλη την Υδρόγειο του πόνου μου.
Θα περπατήσω όλα τ' αγκάθια, κι όλους τους γκρεμούς.
Γιατί να περιμένω, είναι σα να πεθαίνω.

Γι' αυτό. 
Μην αργείς.



Μ. Λουντέμης

POLL~ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ (1994)_by Elpidaki*



Αν ποτέ δεν το κατάλαβες,
αν δεν τ άκουσες ποτέ,
πως, πως εκείνος που αγαπάει,
ποτέ του δεν ζητάει,
δεν περιμένει τίποτα.

Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

Μες στα σύννεφα...





Όταν η ψυχή από μέσα της φωνάζει, τότε αυτή η μουσική μόνο την συνοδεύει. Ακούγεται όμως πάντα μες στην απόλυτη σιγή, σαν προσευχή, σαν τάμα. Μόνο το μέσα να βιώνει την αλήθεια.

Μαρία - Μαρίλια Χρονιάρη






http://mchroniari.blogspot.gr/2014/10/blog-post_24.html


Love turns to lies- Chris Rea

James - Getting away with it all messed up

Όλοι, εμείς...

Όλοι, εμείς, που σκάβουμε με τα νύχια μας τον ουρανό,
ώρα μεσάνυχτα, για να φωνάξουμε στον ήλιο "φτου ξελεφτερία".
Όλοι εμείς, που δραπευτεύουμε απ' το φεγγίτη της οδύνης,
για να φιλήσουμε στο στόμα τη χαρά.
Όλοι εμείς που μαλώσαμε στη μοιρασιά των άστρων.
Που δε συναντήσαμε ποτέ κανέναν στο δρόμο μας για να
μας δώσει πληροφορίες, κατά που πέφτει η σιγουριά.
Όλοι εμείς, που όταν όταν βρεθούμε κάτω από ερείπια,
διώχνουμε με χαμόγελα τους διασώστες.
Όλοι εμείς, που ψάξαμε στ' αζήτητα
να βρούμε τα στολίδια της ψυχής μας.
Που κάναμε τα μεγάλα ταξίδια μας στις φτερούγες των κύκνων.
Όλοι εμείς, οι σιωπηλοί ακροβάτες μιας υπόσχεσης μάταιης.
Όλοι εμείς, που παραπλανήσαμε τους ανέμους,
που ξελογιάσαμε τις ελπίδες.
Όλοι εμείς, που ερωτευθήκαμε ό,τι μας αφάνιζε.
Όλοι εμείς οι αφρούρητοι, που δεν είχαμε ποτέ ένα
άλλοθι για τα λάθη μας.
Όλοι εμείς οι αντιρρησίες της παρηγοριάς.
Όλοι εμείς, είμαστε μπάσταρδα του Θεού.
Ακόμα κι αν φοβήθηκε να μας αναγνωρίσει,
ένα είναι το σίγουρο.
μας έχει αδυναμία. Να το ξέρετε.

Αλκυόνη Παπαδάκη
 

ΚΡΑΤΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΦΥΛΑΧΤΟ....


Εκεί που τώρα πας.
Ποτέ σου μην ξεχνάς.
Όλα όσα είπαμε
Όσα ορκιστήκαμε.
Εκεί που τώρα πας.
Ποτέ σου μην ξεχνάς.
Πως θα σε βρουν σειρήνες
Και ξωτικά

Θα προσπαθήσουνε να σε κερδίσουν με

Κόλπα πολλά.
Θα προσπαθήσουνε να σε κερδίσουν με
Κόλπα πολλά.

Κοίτα να μη χαθείς.
Μέσα στη νύχτα
Κράτα τα λόγια μου για φυλαχτό
Και τον ασύρματο πάντα ανοιχτό.

Κοίτα να μη χαθείς.

Μέσα στη νύχτα
Κράτα τα λόγια μου για φυλαχτό
Και τον ασύρματο πάντα ανοιχτό.




Εκεί που τώρα πας
Μάθε πώς να μετράς 
Το δίκιο της καρδιάς.
Το νόμο της φωτιάς
Μάθε πώς να κρατάς.
Αυτά που ο έρωτας
Σου δωσε φεύγοντας
Να χεις μαζί
Ένα θεώρατο σπαθί αόρατο
Κι ένα κλειδί.
Ένα θεώρατο σπαθί αόρατο
Κι ένα κλειδί.


Κοίτα να μη χαθείς.
Μέσα στη νύχτα
Κράτα τα λόγια μου για φυλαχτό
Και τον ασύρματο πάντα ανοιχτό.



Για την Ελλάδα μας, του Μάλαμα τραγούδι



Αχ, Ελλάδα μου που γέννησες Αγίους, Ήρωες, αλλά και εφιάλτες για να αναδεικνύουν την ύπαρξη, τη μεγαλοσύνη των πρώτων...

Μία λευκή σελίδα ιστορίας μας περιμένει όλους...

Γράφει ο Κωνσταντίνος Τερζής 

Κλείσανε οι ουρανοί από τα σύννεφα που απλώθηκαν πάνω από τούτη την γη.
Σφίγγουν οι καρδιές όλων γιατί ξέρουν πως σιμώνει το μεγάλο κακό.
Χορεύουν οι δαίμονες γιατί κατάφεραν να χωρίσουν αδερφούς, και να τους βάλουν τον ένα απέναντι στον άλλο.
Κλείνει ο χρόνος κι όλοι ετοιμάζονται…
Πριν σκύψουμε ας σκεφτούμε τι θα είμαστε, τι θα γίνουμε μετά...
Φίλοι για τούτη τη χώρα δεν υπήρξαν ποτέ, ούτε και τώρα. Κάναμε φίλους που μετρούσαν το συμφέρον τους και δίνανε τα χαμόγελά τους για να πάρουν ασήμια και χρυσαφικά.

Έρχεται η ώρα που θα μετρήσει η ιστορία για όλους.
Γι ανθρώπους και για κτήνη.

Μείναμε πάλι μονάχοι απέναντι στα θηρία και τα δουλικά τους.

Εσύ, εγώ, όλοι μας, γυρίσαμε την μαύρη σελίδα του βιβλίου της ζωής και τώρα έχουμε μπροστά μας μία λευκή σελίδα ιστορίας που περιμένει από εμάς να γραφτεί…

Εσύ κι εγώ δεν έχουμε άλλο δρόμο από εκείνον της αξιοπρέπειας, από εκείνον που θα μας φέρει ίσα με άξιους προγόνους…

Εσύ, εγώ, όλοι μας, μείναμε μονάχοι να παλέψουμε για να κρατήσουμε εκείνα που μας παραδόθηκαν, μα πιότερο για να σταθούμε όρθιοι στις σύγχρονες παγκόσμιες Θερμοπύλες, και να ξαναφέρουμε το φως που κρύβουν οι δαίμονες κι οι υποτακτικοί τους…

Εσύ, εγώ, εμείς όλοι, για τα ιερά και τα όσια της φυλής, για την ζωή που θέλουμε κι όχι γι αυτή που μας προορίζουν, μείναμε εδώ να παλέψουμε για το αληθινό το χρέος, το χρέος σε νεκρούς μα και σε αγέννητους...

Μ’ όλα τ’ ανάποδα και τα στραβά που κουβαλάει η φυλή μας, τώρα καλούμαστε να αρνηθούμε υποταγή στην ισχύ των δαιμόνων και ν’ αγωνιστούμε ενάντιά τους, γιατί ο Πλάστης και Δημιουργίας μας έκαμε ανθρώπους λεύτερους κι όχι δούλους…

Κι αν έχουμε μέσα μας Θεό, με την Παναγία κι όλους τους Αγίους στο πλευρό μας, θα κάμωμε τον σταυρό μας και θα ριχτούμε σαν τρελοί στη νέα μεγάλη μάχη του ανθρώπου ενάντια του κακού…
Ήρθε ο χρόνος που το σκοτάδι θα γίνει πηχτό, γιατί πάντα έτσι γίνεται πριν να χαραξει... 
Ας αδράξουμε, λοιπόν, την ευκαιρία που μας δίνεται, να τιμήσουμε και να τιμηθούμε... 

Καλή δύναμη, αδερφοί, στα δύσκολα που έρχονται…
Κι όσοι σταθείτε δυνατοί κι όρθιοι, να δίνετε χέρι στους αδύναμους κι άμαθους, να τους σηκώνετε και να τους βάζετε στο πλευρό σας, μην τους αφήσετε μόνους, μην χωριστείτε... Γιατί ετούτες τις μαύρες ημέρες, δεν πρέπει να λείψει κανείς, για να γιορτάσουμε την επομένη, όλοι μαζί, της λευτεριάς μας το ποθούμενο…

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

Θα μαι κοντά σου όταν με θες ...


Τα χρόνια είναι αμέτρητα 
μα είν` η ζωή μικρή.
Συνήθισα να σ` αγαπώ
συνήθισες κι εσύ.


Μα είναι τα χρόνια ένα δοχείο
ένα φθηνό ξενοδοχείο για δυο στιγμές.
Για να χωράει κάπου ο πόνος
τις νύχτες όταν μένω μόνος.
Τις σιωπές μου να μετράω
να σε θυμάμαι όταν πονάω να μου λες
Θα μαι κοντά σου όταν με θες...


ΣΤΑ ΕΙΠΑ ΟΛΑ - ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΜΑΛΑΜΑΣ

Ρέω


Ὅσο μπόρεσα ἔφερ᾿ ἀντίσταση σ᾿ αὐτὸ τὸ ποτάμι

ὅταν εἶχε νερὸ πολύ, νὰ μὴ μὲ πάρει,

κι ὅσο ἦταν δυνατὸν φαντάστηκα νερὸ

στὰ ξεροπόταμα

καὶ παρασύρθηκα.

Κική Δημουλά



διαλύθηκα
  
σε σταγόνες,

κι από τότε ο έρωτάς μου 

μια αστείρευτη ροή -

μια χίμαιρα,

που πλημμυρίζει

τα ξεροπόταμα,

τους αποξεραμένους  βάλτους 
,
κατασταλάζοντας σε κρυστάλλινες πηγές.

Μόνο Του...

°♫°º 


Να πετώ σαν τον αετό
κι ένα κινητό στο βρόντο
να χτυπά
Να πετώ για τους γαλαξίες μου
τις αξίες μου
και σένα



Οι καιροί κι η ζωή μπορεί
Στη χωματερή
μας ρίχνουν τις καρδιές
Οι καιροί
γιασεμάκια του άοσμου
Απ’ το χάος μου, κομμένα



Μόνο του, μόνο του
πνίγεται
κι είπε τον πόνο του
Μόνο του, μόνο του
πάντα μόνο του
Μες τ’ οξυγόνο του
Μόνο του, κέρνα με
Μόνο του λύπη μου, 
πέρνα με
Πέρνα με

(Λίνα Νικολακοπούλου)

Επειδή..

..ζούσε μέσα στους ανθρώπους 



Επειδή δεν έχει ύπνο πάλι.
Επειδή το πρώτο βήμα όταν είναι αληθινό 
είναι πάντα στο γκρεμνό.



Ε π ε ι δ ή

Ούτε ο χρόνος ούτε το δίκιο μα ούτε και τ'αδικο 
μπορούν το σώμα της αγάπης να μοιράσουν.


Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2014

Ζητώ συγνώμη....

Θά ῾θελᾳ νὰ φωνάξω τ᾿ ὄνομά σου, ἀγάπη...



Θά ῾θελᾳ νὰ φωνάξω τ᾿ ὄνομά σου, ἀγάπη, μ᾿ ὅλη μου τὴν δύναμη.
Νὰ τ᾿ ἀκούσουν οἱ χτίστες ἀπ᾿ τὶς σκαλωσιὲς καὶ νὰ φιλιοῦνται μὲ τὸν ἥλιο
νὰ τὸ μάθουν στὰ καράβια οἱ θερμαστὲς καὶ ν᾿ ἀνασάνουν ὅλα τὰ τριαντάφυλλα
νὰ τ᾿ ἀκούσει ἡ ἄνοιξη καὶ νά ῾ρχεται πιὸ γρήγορα
νὰ τὸ μάθουν τὰ παιδιὰ γιὰ νὰ μὴν φοβοῦνται τὸ σκοτάδι,
νὰ τὸ λένε τὰ καλάμια στὶς ἀκροποταμιές, τὰ τρυγόνια πάνω στοὺς φράχτες
νὰ τ᾿ ἀκούσουν οἱ πρωτεύουσες τοῦ κόσμου καὶ νὰ τὸ ξαναποῦνε μ ὅλες τὶς καμπάνες τους
νὰ τὸ κουβεντιάζουνε τὰ βράδια οἱ πλύστρες χαϊδεύοντας τὰ πρησμένα χέρια τους.

Νὰ τὸ φωνάξω τόσο δυνατὰ
ποὺ νὰ μὴν ξανακοιμηθεῖ κανένα ὄνειρο στὸν κόσμο
καμιὰ ἐλπίδα πιὰ νὰ μὴν πεθάνει.

Νὰ τ᾿ ἀκούσει ὁ χρόνος καὶ νὰ μὴν σ᾿ ἀγγίξει, ἀγάπη μου, ποτέ.
(Τάσος Λειβαδίτης)


Χρόνια Πολλά σε όλους εσάς...!

Ο,ΤΙ ΑΓΑΠΩ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΓΛΥΚΕΡΙΑ



Ευχές... ευχές.. μόνο της καρδιάς ευχές

Ĭ ĭ Αναπτέρωση ĭ Ĭ



Σήκωσε το ανάστημά σου ανεμοπόρε
μην υποτάζεσαι σε τίποτα 
ο ήλιος πάντα θα φωτίζει
όπως κι η υπερηφάνεια σου.







http://peri-plan-isis.blogspot.gr/2013/05/i-i-i-i.html


Εκ- λειψη




Θάλασσα η απουσία σου,

                                       Φεγγάρι ο έρωτάς σου,

                                                                           κι εγώ, μια βαρκούλα αταξίδευτη….






http://peri-plan-isis.blogspot.gr/2013/09/blog-post_6.html

Ήτανε Μια Φορά - Ν. Ξυλούρης

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014

Born To Touch Your Feelings


"Το γυμνό σώμα σου θα πρέπει να ανήκει σε αυτόν που ερωτεύεται τη γυμνή ψυχή σου." 

Τσάρλι Τσάπλιν