Να σκέφτεσαι τους άλλους

 

Καθώς ετοιμάζεις το πρωινό σου, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Μην ξεχνάς να ταΐζεις τα περιστέρια.
Όταν πολέμους ξεκινάς, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Μην ξεχνάς όσους λαχταρούν την ειρήνη.
Όταν πληρώνεις το νερό, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Εκείνους που μόνο τα σύννεφα έχουν να τους θηλάσουν.
Όταν γυρνάς στο σπιτικό σου, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Μην ξεχνάς όσους ζουν σε αντίσκηνα.
Όταν τα αστέρια μετράς πριν κοιμηθείς, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Εκείνους που δεν έχουνε πού να πλαγιάσουν.
Όταν ελεύθερα μιλάς, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Εκείνους που δεν τους αφήνουν να μιλήσουν.
Και καθώς σκέφτεσαι εκείνους τους άλλους,
στον εαυτό σου γύρισε και πες:
«Αχ και να ήμουν ένα κερί στο σκοτάδι».

Μαχμούντ Νταρουίς, «Να σκέφτεσαι τους άλλους»

*Μετάφραση: Τζένη Καραβίτη (εκδόσεις Νήσος, 2009)

Θέλω ν’ αναπνεύσω τον αέρα μόνος

Θέλω ν’ αναπνεύσω τον αέρα μόνος

δεν έχω σφυγμό όταν είμαι με κόσμο, 
δεν συναναστρέφομαι με κανονισμούς.

Fernando António Nogueira de Seabra Pessôa

.... το φως δεν έχει σκιά...

.... το φως δεν έχει σκιά ...
 

άφησε με να σ΄ ακολουθήσω...

 

Κόνδορα,

άφησε με να σ΄ ακολουθήσω

πάρε με μαζί σου

στις μακρινές πτήσεις

στα υπερπόντια ταξίδια σου..

ένα σμήνος πουλιά η ζωή μας

κάθε ένα μια απόφαση, ένα δίλημμα ένας προορισμός

Φανή Αθανασιάδου

καλοσύνη...

 

Kindness is the language which the deaf can hear and the blind can see.

Η καλοσύνη είναι η γλώσσα που ο κωφός μπορεί να ακούσει και οι τυφλός μπορεί να δει.

Mark Twain

... μια ευχή!

 

Καλοκαίρι πάντα

Καλοκαίρι πάντα

η φωνή σου ακούγεται

συναρπαστική, ικετευτική,

μοναχική διακριτική ανατριχίλα

που αναταράζει

τον κενό χρόνο της προσμονής.

Θα σε περιμένω

κάτω από τα φώτα

με τις πορτοκαλί ανταύγειες.

Απόψε θα πούμε αντίο

κι ίσως δεν ανταμώσουμε ποτέ

ο έρωτάς μας θα χαθεί

κι η αγάπη μας θα μείνει

μια αέρινη αστρική παρουσία

στον σκοτεινό ουρανό της νύχτας.

(Από τη συλλογή ΄΄Φωτεινές ανταύγειες και νυχτερινοί φόβοι της μοναξιάς΄΄)

ΦΑΝΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ