Τί καί ἄν τό πρωΐ προσγειωνόμαστε ἀπότομα…;Τί κι ἐάν τήν ἡμέρα τρέμουμε ἀπό θυμό καί τρέμει καί ἡ γῆ στά πόδια μας…;
Τὰ ὄνειρα εἶναι δικά μας…
Νὰ γίνουμε πουλιά… Νὰ πετάξουμε στὰ σύννεφα…
Ὀνειρευτεῖτε!!!!
Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ Λειβαδίτης
moonflower
.Ο κόσμος ξημερώνει
Ο κόσμος ξημερώνει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου