Αν καθίσει
ο καθένας στην σκιά του δένδρου του
αν δροσιστεί στα νερά του ποταμού του
αν προσκυνήσει τα πάθη που δημιούργησε
αν αγαπήσει τα μάτια που τον κοιτάνε
αν αναπνεύσει τα αρώματα που αγκαλιάζει
αν δει αυτά που θέλουν τα μάτια που αγαπά
Τότε σίγουρα δεν θα καθίσει μόνος του

Αν καθίσει
ο καθένας μέσα σε δυο χέρια ανοικτά μόνο γι' αυτόν
αν ακούσει τα χείλη που του λένε σ' αγαπώ
αν οδηγήσει την δική του ανατολή
αν καληνυχτίσει την δική του δύση του
αν δεν φοβηθεί την μοναξιά κυνηγό
Τότε σίγουρα δεν θα καθίσει μόνος του

Αν καθίσει
ο καθένας στο ξωκλήσι που τον προσμένει
αν αφήσει τις αμαρτίες του στον σταυρό του
αν ζητήσει συγχώρεση από το έλεος του
αν ανοίξει την καρδιά του στα δώρα μιας άλλης καρδιάς
αν φιλήσει αυτό που προσκυνά
Τότε σίγουρα δεν θα καθίσει μόνος του

Αν καθίσει
ο καθένας αντίκρυ απ' την ψυχή του
αν σκουπίσει δάκρυα από τα μάτια που αγαπά
αν το χέρι του σφίξει το χέρι που τον πόνεσε
αν πνίξει το μίσος του μες την αγάπη
αν κυοφορήσει την ελπίδα
Τότε σίγουρα θα αγαπήσει θεό και ανθρώπους

Αν

Spiros Podaras