Κολυμπούσε ενάντια στο ρεύμα,όπως οι πέστροφες .
'Επνεε πότε ράθυμα και πότε νωχελικά πότε βίαια και καταλυτικά όπως οι Ανεμοι.
Δε χωρούσε πουθενά σε κανένα σχήμα
όπως η θάλασσα ''Θάλασσα πλατιά
σ’ αγαπώ γιατί μου μοιάζεις
θάλασσα βαθιά
μια στιγμή δεν ησυχάζεις
λες κι έχεις καρδιά
τη δικιά μου την μικρούλα την καρδιά''
Μάνος Χατζηδάκις
Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ Λειβαδίτης
moonflower
.Ο κόσμος ξημερώνει
Ο κόσμος ξημερώνει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου