Στη δική μου οδό ονείρων δε χωράνε πολλοί συνοδοιπόροι... Εγώ και η γλυκοφίλητη μοναξιά μου...
Δευτέρα 20 Ιουλίου 2015
Μ. Πασχαλίδης και Γ. Χαρούλης - Της λήθης το πηγάδι
Της παπαρούνας τον ανθό
Να μην τον εμυρίσεις.
Γιατί σε μένα μάτια μου
Μια μέρα θα γυρίσεις.
Να μου γυρέψεις τη φωτιά
Και του τρελού το χάδι.
Πάντα ζητούσες τα φιλιά
Που αφήνουνε σημάδι.
Τα χάδια μου τα πέταξα
Στης λήθης το πηγάδι.
Να μην τα βρουν οι αγκαλιές
που βγαίνουνε σεργιάνι.
Με διαβατάρικα πουλιά
Έρωτα να μην πιάνεις.
Γιατί είναι διαβατάρικα
Και γρήγορα τα χάνεις.
Και σου κουρσεύουν τη λαλιά
Κι ανάσα πια δεν έχεις.
Κι όλο γυρίζεις το πρωί
Χάδι να μου γυρεύεις.
Τα χάδια μου τα πέταξα
Στης λήθης το πηγάδι.
Να μην τα βρουν οι αγκαλιές
που βγαίνουνε σεργιάνι.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου