Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ Λειβαδίτης

Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ  Λειβαδίτης
moonflower

.Ο κόσμος ξημερώνει

.Ο κόσμος ξημερώνει
Ο κόσμος ξημερώνει

Τρίτη 21 Ιουλίου 2015

Με το τριαντάφυλλο στο στόμα - Τα μοιρασμένα δάκρυα

%CE%9C%CE%B5%2B%CF%84%CE%BF%2B%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AC%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%BB%CE%BF%2B%CF%83%CF%84%CE%BF%2B%CF%83%CF%84%CF%8C%CE%BC%CE%B1%2B-%2B%CE%A4%CE%B1%2B%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B1%2B%CE%B4%CE%AC%CE%BA%CF%81%CF%85%CE%B1%C2%ABNikos-Lygeros-poihsh-Kai-Logoi-Sophia-Drekou

Με το τριαντάφυλλο στο στόμα - Τα μοιρασμένα δάκρυα 
Νίκος Λυγερός - Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Με το τριαντάφυλλο στο στόμα

Με το τριαντάφυλλο στο στόμα και τ' αγκάθια στα χείλη περπατούσα σιωπηλά για να ξαναβρούμε και πάλι το δρόμο όπου χαθήκανε και να ξαναζήσουμε την μοιρασιά της αγάπης που δεν υπολογίζει κανένα κόστος, διότι δεν ξέρει παρά μόνο να δίνει δίχως να παίρνει για να δείξει την αξία του ίχνους, ακόμα κι αν είναι καταδικασμένο να σβήσει γιατί αυτό είναι η μοναδική του αξία.

Τα μοιρασμένα δάκρυα

Τα μοιρασμένα δάκρυα αν δεν μπορείς να τα δεις, είναι ότι δεν φαντάζεσαι δύο πρόσωπα ανθρώπων που στέκονται τόσο κοντά, που τα μάγουλα καίνε από αγάπη και πάθος για να μπορούν να ποτίσουν μόνο μαζί τη γη τους για να ευχαριστήσουν όλο το σύμπαν ότι ζουν στην ίδια εποχή και πεθαίνουν μαζί αφού τα κεφάλια τους θα παραμείνουν κοντά για να γίνουν ένα όλα τα δάκρυα τους.

http://nikos-lygeros-poihsh.blogspot.gr/2015/03/blog-post_76.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου