Στη δική μου οδό ονείρων δε χωράνε πολλοί συνοδοιπόροι... Εγώ και η γλυκοφίλητη μοναξιά μου...
Πέμπτη 16 Ιουλίου 2015
Πού να σαι εσύ;
Όλα τα φώτα του δρόμου σβηστά
δίχως σκοπό και με βήματα αργά
μεσ΄στους δρόμους μονάχη γυρνώ
Ηθελα απόψε ν΄ ακούσω πολλά
να σε σφίξω κοντά μου ξανά
να μας έβρει μαζί το πρωί
Και πού να σαι εσύ
σ΄αγαπώ να μου λες
να μου λες
Και πού να σαι εσύ
η ζωή μου του χτες
να μου λες
Όλα τα φώτα του δρόμου σβηστά
σαν ψέμα μοιάζει η ζωή σαν σκιά
μεσ΄ τους δρόμους μονάχος γυρνώ
Βρήκες την ώρα να φύγεις κι εσύ
κι έχει φύγει η ζωή μου η μισή
που να γείρω και που να σταθώ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου