Rene Aubry ~ apres la pluie II

Κάποτε ξαφνικές καλοκαιρινές βροχές πέφτουν πάνω στο τζάμι του μικρού παράθυρού μας και το θολώνουν...
Σαν τα δάκρυα που κρύβονται από το χαμόγελό μας και βρίσκουν διέξοδο μια στιγμή..και θολώνουν το βλέμμα μας, αλλά λυτρώνουν την ψυχή μας... Δροσίζουν την κάψα της έτσι όπως πέφτουν ανεξέλεγκτα σαν τις σταγόνες της καλοκαιρινής μπόρας, για να μπορέσεις την άλλη στιγμή να χαμογελάσεις, όπως πρέπει...