πώς σε κοιτάζουν
τα λυπημένα χέρια μου.
Αγαπημένη
κοίτα διστάζουν
τα νυχτωμένα χέρια μου.
Κρατούσαν
ένα λουλούδι σιωπηλό
και παίζαν τρυφερά κι αδέξια
στους ραγισμένους δρόμους.
Αγαπημένη
κοίτα διστάζουν
τα νυχτωμένα χέρια μου.
Γ. Ρίτσος
Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ Λειβαδίτης
moonflower
.Ο κόσμος ξημερώνει
Ο κόσμος ξημερώνει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου