Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ Λειβαδίτης

Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ  Λειβαδίτης
moonflower

.Ο κόσμος ξημερώνει

.Ο κόσμος ξημερώνει
Ο κόσμος ξημερώνει

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2015

Σε κοιτώ κι ο ήλιος μεγαλώνει
Σύντομα τη μέρα μας θα σκεπάσει
Ξύπνα καρδιά και χρώμα μπες μπροστά
Για να διαλύσεις τις δυστυχίες της νύχτας
Σε κοιτώ όλα είναι γυμνά
Έξω οι βάρκες έχουν λιγοστό νερό
Πρέπει όλα να ειπωθούν με λίγα λόγια
Είναι κρύα η θάλασσα χωρίς αγάπη
Είναι του κόσμου η αρχή
Τα κύματα θα λικνίσουν τον ουρανό
Εσύ μες στα σεντόνια σου λικνίζεσαι
Τραβάς τον ύπνο προς τα 'σένα
Ξύπνα να ακολουθήσω τα χνάρια σου
Έχω κορμί για να σε καρτερώ για να σε ακολουθώ
Από τις πόρτες της αυγής ίσα με του ίσκιου τις πόρτες
Ένα κορμί για να περάσω τη ζωή μου αγαπώντας σε
Μια καρδιά για να ονειρεύομαι από τον ύπνο σου έξω.
«Θαλασσινή» PAUL ELYARD

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου