London Grammar ~ Νightcall With Greek Subs

«Αυτό που δεν ξέρω ακόμα με κρατάει. 

Κι εσύ έχεις δίκιο να ρωτάς. 

Μη με ρωτάς. 

Δεν ξέρω σου λέω.
Δυο παράλληλα φώτα από το ίδιο κέντρο, ο ήχος του νερού που πέφτει το χειμώνα από το ξεχειλισμένο λούκι ή ο ήχος μιας σταγόνας καθώς πέφτει από 'να τριαντάφυλλο στον ποτισμένο κήπο σαν το λυγμό του πουλιού.

 Δεν ξέρω τι σημαίνει αυτός ο ήχος... τα άλλα που ξέρω στα εξηγώ. 

Δεν το αμελώ. Όμως κι αυτά προσθέτουν στη ζωή μας.
Κοιτούσα όπως κοιμότανε το γόνατό της να γωνιάζει το σεντόνι.
Δεν ήτανε μόνο ο έρωτας.

 Αυτή η γωνία ήταν η κορυφογραμμή της τρυφερότητας και το άρωμα του σεντονιού, της πάστρας και της άνοιξης συμπλήρωναν κείνο το ανεξήγητο που ζήτησα, άσκοπα και πάλι, να σου το εξηγήσω.»
Γιάννης Ρίτσος