Στη Ρωγμή του Χρόνου

Του Ουλιάνοφ το μειδίαμα!
----------------------------------------------
"Κυλάει" ο χρόνος, "τρέχει" ή και "σταματά", κάποιες φορές, με βάση την ανθρώπινη συνείδηση.

Μελετήθηκε από επιστήμες, χωρίστηκε σε φυσικό, βιολογικό, έσχατο, ναυτιλιακό, μυθικό!

" Τι είναι, λοιπόν, ο χρόνος; Αν δε με ρωτά κανείς, γνωρίζω. Αν, όμως, θέλω να το εξηγήσω σε κάποιον που με ρωτά, δε γνωρίζω. Αλλά σε κάθε περίπτωση τολμώ να πω πως τούτο γνωρίζω: 
Αν τίποτε δεν τελείωνε, δε θα υπήρχε παρελθόν. Αν τίποτε δεν πλησίαζε, δε θα υπήρχε μέλλον. Αν τίποτε δεν υπήρχε, δε θα υπήρχε και παρόν. Όμως, πώς είναι δυνατόν να υπάρχει το παρελθόν και το μέλλον, αφού τo παρελθόν πέρασε και το μέλλον δεν έχει έρθει ακόμη; Από την άλλη, αν το παρόν ήταν πάντα παρόν και δεν κυλούσε, το παρελθόν δε θα ήταν χρόνος αλλά αιωνιότητα. Αλλά, αν ήταν το παρόν μόνο χρόνος, γιατί κυλά στο παρελθόν, πώς μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει; Υπάρχει μόνον γιατί κάποια στιγμή θα πάψει να υπάρχει. To μόνο, λοιπόν, που μπορούμε να βεβαιώσουμε είναι ότι ο χρόνος οδηγεί στη μη-ύπαρξη. "
(Άγιος Αυγουστίνος)

Φεύγουν, η στιγμἠ, το λεπτό, η ώρα, η μέρα, η βδομάδα, ο μήνας, ο χρόνος και ακολουθούν τα επόμενα και ούτω καθ' εξής.

" Κρύβομαι, για να γλιτώσω... Θάβομαι για να μεστώσω "!

Οι ήχοι αποκτούν άλλη χρονική διάσταση και φέρνουν κοντά την Πρωτοχρονιά και το Πάσχα!

" Πραίτορες, βράχοι, πάνω μου, σωρό... Μα 'γώ θ' αναστηθώ"!

Ψηλά το κεφάλι, με αγώνα, με αξιοπρέπεια, με χαμόγελο, με πίστη,
με ήχους...