Μια γλυκιά βραχνή τσακισμένη μελωδία.Αφιερωμένη εξαιρετικά σ'αυτούς που χάθηκαν
στους δρόμους της ζωής.
Ίσως,γιατί νόμιζαν πως η περιπλάνηση έκρυβε την απάντηση που γύρευαν.
Ίσως, γιατί δεν γούσταραν καμία απάντηση.Ίσως,γιατί δεν είδαν πουθενά κάποιο σήμα για
να οδηγηθούν σε κάποιο στέγαστρο να κρύψουν έστω και προσωρινά τα όνειρά τους.
Ίσως γιατί αγάπησαν πολύ!
Αλκυόνη Παπαδάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου