Στη δική μου οδό ονείρων δε χωράνε πολλοί συνοδοιπόροι...
Εγώ και η γλυκοφίλητη μοναξιά μου...
Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ Λειβαδίτης
moonflower
.Ο κόσμος ξημερώνει
Ο κόσμος ξημερώνει
Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015
Ακόμα κι όταν κοιμόμαστε - Πωλ Ελυάρ
Ακόμα κι όταν κοιμόμαστε, αγρυπνούμε ο ένας Στο πλευρό του άλλου. Κι αυτή η αγάπη, πιο βαριά από τ' ώριμο φρούτο της λίμνης, Δίχως γέλιο και δίχως κλάμα, εδώ και πάντα, Μια μέρα, μετά μια μέρα και μια νύχτα, μετά από μας. ---
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου