Στη δική μου οδό ονείρων δε χωράνε πολλοί συνοδοιπόροι...
Εγώ και η γλυκοφίλητη μοναξιά μου...
Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ Λειβαδίτης
moonflower
.Ο κόσμος ξημερώνει
Ο κόσμος ξημερώνει
Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2014
Τι εύχρηστο μαξιλάρι η αγάπη κατάλληλο για κάθε ταξίδι του πόνου στο σώμα για κάθε ηλικίας όνειρα για κάθε είδους νύστα απαραίτητο για το σπίτι για το στοχασμό για το λεωφορείο για το πλοίο και για ό,τι μας πνίγει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου