Στη δική μου οδό ονείρων δε χωράνε πολλοί συνοδοιπόροι... Εγώ και η γλυκοφίλητη μοναξιά μου...
Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2014
Να ονειρεύομαι και να προσεύχομαι...
Τα χρόνια μου τα έκανα καντήλι
Να θυμάμαι το νερό και τη φωτιά
Τα χέρια μου τα έκανα μαντήλι
Να κρατάω το φιλί και τη χαρά
Να ονειρεύομαι και να προσεύχομαι
Δος μου φωνή σαν θάλασσα
Κέρνα ζωή που χάλασα
Δος μου φωνή σαν θάλασσα
Έτσι κι αλλιώς ναυάγησα
Τα βράδια που ανασαίνουν τα χορτάρια
Ξεχωρίζω τις σκιές και σε ζητώ
Με στίχους λογαριάζω τα φεγγάρια
Και περνάω στη σιωπή και στο νερό
Να ονειρεύομαι και να προσεύχομαι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου