Στη δική μου οδό ονείρων δε χωράνε πολλοί συνοδοιπόροι... Εγώ και η γλυκοφίλητη μοναξιά μου...
Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2014
Το μάθημα-Στέλιος Μπικάκης
Σε είδα που ερχόσουνα από μακριά
Κάτι μέσα μου έλεγε πως ο ερχομός σου
θα άλλαζε για πάντα την ζωή μου
Πλησίαζες
Πλησίαζες όλο και περισσότερο
Λίγο ακόμα και θα σ' άγγιζα
Μα ξαφνικά προσπέρασες μπροστά μου σαν τον άνεμο
Το μόνο που κατάφερα να συγκρατήσω
ήταν η λάμψη του προσώπου σου που για λίγο με τύφλωσε
Κοίταξα δυτικά προς τα' κει που τράβηξες
Είχες χαθεί
Είχες χαθεί πίσω απ' τον ήλιο που σε λίγο βασίλευε
Το ξέρω θα ξανάρθεις
θα ξανάρθεις μα σαν ετούτη τη φορά
δεν θα σε περιμένω με σταυρωμένα τα χέρια
Πάντως όποια και να 'σαι, ότι και να 'σαι
σ' ευχαριστώ
Σ' ευχαριστώ γι' αυτό σου το μάθημα
Που συναντιούνται οι δρόμοι μας
δεν έχω βρει ακόμη
Μα δεν θα αφήσω αγύρευτο
του κόσμου σταυροδρόμι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου