Στη δική μου οδό ονείρων δε χωράνε πολλοί συνοδοιπόροι... Εγώ και η γλυκοφίλητη μοναξιά μου...
Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2014
Am fenster - City
Το τραγούδι βασίζεται στο ποιήμα της βραβευμένης Γερμανίδας συγγραφέως, ποιήτριας, δημοσιογράφου, αρθογράφου και καλλιτέχνιδας Hildegard Maria Rauchfuß (1918-2000).Ένα ποιήμα για την βαθύτερη και αληθινή αγάπη, για το βάθος και την επιθυμία για κάτι, που όταν το βρεις πρέπει να το κρατήσεις σφιχτά να μην το χάσεις. Μια παρότρυνση, κραυγή προς την ελευθερία αλλά και ο φόβος και η αγωνία για το αύριο που καταδοκεί. Η σωματική και βαθιά συναισθηματική επαφή δύο ανθρώπων, και μέσω αυτής η απόλυτη ολοκληρωσή τους...
Το να ξέρεις, αυτό μένει για πάντα
Δεν είναι μέθη που ήδη τη νύχτα κατηγορεί
Δεν είναι χρώμα λιωμένο ούτε λάμψη κεριών
Ηδη διωγμένο από του πρωϊνού το γρκίζο
Μια φορά να το πιάσεις, να το νοιώθεις βαθιά μέσα στο αίμα
Αυτό είναι δικό μου και υπάρχει μόνο επειδή υπάρχεις εσύ
Να μην δροσίζεις πια το μέτωπο στο παράθυρο
Από το οποίο μια ομίχλη πέρασε βαριά
Μια φορά να το πιάσεις, να το νοιώθεις βαθιά μέσα στο αίμα
Αυτό είναι δικό μου και υπάρχει μόνο επειδή υπάρχεις
Να παραπονιέται ένα πουλί, αχ, και το δικό μου φτέρωμα
Μουσκεύει η βροχή, πετώντας ταξιδεύω τον κόσμο
Πετώντας ταξιδεύω τον κόσμο
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου