Καλοκαίρι πάντα
η φωνή σου ακούγεται
συναρπαστική,ικετευτική,
μοναχική διακριτική ανατριχίλα
που αναταράζει τον κενό χρόνο της προσμονής.
Θα σε περιμένω
κάτω από τα φώτα με τις πορτοκαλί ανταύγειες,
απόψε θα πούμε αντίο
κι’ίσως δεν ανταμώσουμε ποτέ
ο έρωτας μας θα χαθεί
κι ΄η αγάπη μας θα μείνει
μια αέρινη αστρική παρουσία
στον σκοτεινό ουρανό της νύχτας.

Φανή Αθανασιάδου
''Φωτεινές ανταύγειες και νυχτερινοί φόβοι της μοναξιάς’’