Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ Λειβαδίτης

Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ  Λειβαδίτης
moonflower

.Ο κόσμος ξημερώνει

.Ο κόσμος ξημερώνει
Ο κόσμος ξημερώνει

Κυριακή 15 Μαΐου 2016

Σβήσε τα μάτια μου

Σβήσε τα μάτια μου· μπορώ να σε κοιτάζω,

τ’ αυτιά μου σφράγισέ τα, να σ’ ακούω μπορώ.


Χωρίς τα πόδια μου μπορώ να ‘ρθω σ’ εσένα,


και δίχως στόμα, θα μπορώ να σε παρακαλώ.


Κόψε τα χέρια μου, θα σε σφιχταγκαλιάζω,


σαν να ήταν χέρια, όμοια καλά, με την καρδιά.


Σταμάτησέ μου την καρδιά, και θα 


καρδιοχτυπώ με το κεφάλι.

Κι αν κάμεις το κεφάλι μου σύντριμμα, στάχτη, 


εγώ

μέσα στο αίμα μου θα σ’ έχω πάλι.

Σβήσε τα μάτια μου (Ράινερ Μαρία Ρίλκε, Μετάφραση: Κωστής Παλαμάς)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου