Τα όνειρα έχουν την τάση αδιάκοπα να ναυαγούν...
και πρέπει εσύ αδιάκοπα να τα διασώζεις.

Αργύρης Χιόνης

Σου μιλαώ εδώ σ'αυτό το ψεύτη τον καιρό
Για όνειρα που άφησα στη μέση
Η στιγμή αρκεί να στην αλλάξει την ζωή
Γέλιο πόνο δάκρυ να ανατρέψει..

Εγώ χαράμισα τα πιο καλά μου χρόνια
Να περιμένω μιας αγάπης γυρισμό
Έχτιζα πύργους από άμμο και κοχύλια
Και έκλεινα μέσα εκεί χιλιάδες σ'αγαπω
Εδώ δε ζήτησα βοήθεια από κανένα
Πάντα πετούσα στο δικό μου ουρανό
Και ήρθαν στιγμές που τα πληγώσαν τα φτερά μου
Μα εγώ συνέχισα και έτσι να πετώ
Μου μιλάς και εσύ και μου ματώνεις μια πληγή
Που έχω μέσα μου και έχει ριζώσει
Η στιγμή αρκεί να στην αλλάξει την ζωή
Γέλιο πόνο δάκρυ να σκοτώσει