Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ Λειβαδίτης

Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ  Λειβαδίτης
moonflower

.Ο κόσμος ξημερώνει

.Ο κόσμος ξημερώνει
Ο κόσμος ξημερώνει

Κυριακή 1 Μαΐου 2016

Όσο υπάρχει ουρανός ...

Πες ότι είδα μια λάμψη
Πες μ’ οδήγησε μια αστραπή
Κι όλα γύρω μου έχουν αλλάξει 
Κι απ’ το τέλος γυρνώ στην αρχή
Πες μ’ οδήγησε μια αστραπή

Όπου κι αν πας να θυμάσαι
Όσο υπάρχει ουρανός να πετάς
Όσο υπάρχει ζωή μη φοβάσαι
Θα `χεις λόγο για να ξεκινάς
Όσο υπάρχει ουρανός να πετάς

Όταν μου φεύγει το θάρρος
Σε θυμάμαι να χαμογελάς
Το χαμόγελο γίνεται φάρος
Και τη βάρκα μου εσύ οδηγάς
Σε θυμάμαι να χαμογελάς

Όπου κι αν πας να θυμάσαι
Όσο υπάρχει ουρανός να πετάς
Όσο υπάρχει ζωή μη φοβάσαι
Θα `χεις λόγο για να ξεκινάς
Όσο υπάρχει ουρανός να πετάς


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου