Ανεκπλήρωτος έρωτας!!!!!

Ανεκπλήρωτος έρωτας...
"Αυτό το άδειο βλέμμα στον καθρέφτη μου, κάπου το ξέρω καλά από παλιά..."!

"Και μετά κενό...και μετά τίποτα... Η μαγεία του "ανεκπλήρωτου έρωτα" 
μένει πόνος και απογοήτευση και το κρατάνε μέσα βαθειά, χωρίς να μένει περισσότερο πόνος και απογοήτευση και το κρατάνε μέσα τους βαθειά, χωρίς να ξέρεις αν θα έχεις ξανά την...ευκαιρία...! Και σίγουρα μπορεί να γεράσης και να μην έχεις καταλάβει τι έφταιξε... Και ειδικά τι έφταιξες ο ίδιος... αν θα έχεις ξανά την...ευκαιρία...! 

Σε μενα λειτουργεί αλλιώς... Σαν απωθημένο... Σαν κάτι που δεν κατάφερα να κρατήσω... και δεν έχω μάθει έτσι... Σαν έναν αγώνα που έχασα... Αλλά όχι μάχη... Παραμονεύει... Και περιμένει εκεί... Τη στιγμή που θα με βρει ευάλωτο "θύμα" και θα με χτυπήση, για να ολοκληρώση με τον δικό του τρόπο αυτό που άφησα μισό... Κι εκεί..."Προσοχή...θα με Τσακίσει"!
Στο μυαλό μου, ο έρωτας δεν έχει κατηγορίες... Δεν τον ακολουθούν άλλοι τίτλοι... Είναι μια κατηγορία και ένας τίτλος μόνος του! Είναι απλά η ίδια η ζωή! Η αρχή και το τέλος... Της στιγμής, της ώρας, της ημέρας... της αιωνιότητας...
Ο καθένας από εμάς ξέρει τι είναι το ανεκπλήρωτο γι΄αυτόν και για ποιόν είναι αυτός ο..."ανεκπλήρωτος". Και αν τύχει και κάποια στιγμή συναντηθούν... Τα μάτια παίρνουν τον πρώτο λόγο και μιλάνε όπως πρέπει. Εκεί διαβάζεις τα πάντα. Και τότε ξέρεις... Στα σίγουρα!
Ο αέρας μυρίζει... Και με το αόρατο μελάνι του γράφει μέσα μας...Όχι απαραίτητα αυτό που θέλουμε εμείς... Αλλά είτε θετικά, είτε αρνητικά μας δίνει να καταλάβουμε και να ξεκαθαρίσουμε ίσως μια και καλή την υποψία γαργαλητού που νιώθουμε στο στήθος μας και το κομπάκι στο στομάχι μας... Δηλαδή...
"Έχουμε τελειώσει..." ή "Σ΄έχω μέσα μου και κάποια στιγμή...Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε...".