Υπάρχει εκείνο το ''Σ' αγαπώ'' το εξωτερικό, της επιφάνειας, λέγεται πιο πολύ από ανάγκη να μας αγαπήσουν, επί της ουσίας να καλύψει τα δικά μας κενά, το δικό μας συναισθηματικό θέλημα... Θυμίζει εκείνο το ''Όποιος αγαπά θέλει να σκλαβώνει'' του Τσαρούχη...
Υπάρχει και εκείνο το σ' αγαπώ το λιτό, της θυσίας, χωρίς φτιασίδια, το ορθόδοξο, δεν αγαπάς κάποιον για να τον ''κατέχεις'', να σου ανήκει τρόπο τινά... τον αγαπάς είτε τον έχεις- είτε όχι, αγαπάς την ψυχή του, να σωθεί, να σώσει... αυτή σε νοιάζει, αυτή θα μείνει είς τούς αιώνας...

Δημήτρης Ρόδης