Τα χέρια μου αφήσαν και πάλι το χώρο
της αναζήτησης κ' έπεσαν. Ώρα ν' αναπαυτούν.
Κ' η ψυχή μου κι αυτή που βρίσκεται μέσα τους
( γιατί διαποτίζει το χώμα μου όλο
με ψιχία χρυσού) ώρα ν' αναπαυτεί.
Και το βλέμμα μου επίσης. Και τ' αυτιά μου
και οι πόροι μου - αόρατοι οδοί που το σύμπαν
εισρέει διαρκώς, μεταγγίζοντας την αιώνια
εγρήγορση, ώρα ν' αναπαυτούν.
Τα μέσα παράθυρα και τα έξω:
Όλα κλειστά.
Νικηφόρος Βρεττάκος
της αναζήτησης κ' έπεσαν. Ώρα ν' αναπαυτούν.
Κ' η ψυχή μου κι αυτή που βρίσκεται μέσα τους
( γιατί διαποτίζει το χώμα μου όλο
με ψιχία χρυσού) ώρα ν' αναπαυτεί.
Και το βλέμμα μου επίσης. Και τ' αυτιά μου
και οι πόροι μου - αόρατοι οδοί που το σύμπαν
εισρέει διαρκώς, μεταγγίζοντας την αιώνια
εγρήγορση, ώρα ν' αναπαυτούν.
Τα μέσα παράθυρα και τα έξω:
Όλα κλειστά.
Νικηφόρος Βρεττάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου