Τα σύννεφα θρυμματισμένα
κουκούλωσαν το τοπίο.
Λευκές αγαλμάτινες κορμοστασιές
τα πεύκα στην αυλή μου,
άκαμπτα στον λευκό ήλιο
προσβάλλουν την μνήμη μου.
Το χιόνι σκέπασε τις πτυχές
της ύπαρξης μου,
-όπως η ψυχή το σώμα-
ξεθώριασε την μορφή μου.
Ξερόκλαδα τα χέρια μου
τσιμπολογούν την λευκότητα σου.
Μπήκα μέσα....κλείνοντας
το παραθυρόφυλλο του κόσμου ,
άπλωσα τον μίτο της Αριάδνης
απ' τα ρίγη του όνειρου μου να βγω.
ΧΑΡΗΣ ΠΑΠΑΣΑΒΒΑΣ
06/01/2015
τα πεύκα στην αυλή μου,
άκαμπτα στον λευκό ήλιο
προσβάλλουν την μνήμη μου.
Το χιόνι σκέπασε τις πτυχές
της ύπαρξης μου,
-όπως η ψυχή το σώμα-
ξεθώριασε την μορφή μου.
Ξερόκλαδα τα χέρια μου
τσιμπολογούν την λευκότητα σου.
Μπήκα μέσα....κλείνοντας
το παραθυρόφυλλο του κόσμου ,
άπλωσα τον μίτο της Αριάδνης
απ' τα ρίγη του όνειρου μου να βγω.
ΧΑΡΗΣ ΠΑΠΑΣΑΒΒΑΣ
06/01/2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου