Ήρθε.
Και φώτισε την καταπακτή μου
Κι έγινε φως.
Ήταν ο ουρανός; Δεν ξέρω.
Ένα μόνο ξέρω, πως έχασα τη γη.
Ήρθε.
Και ξωπίσω της έτρεχαν ξυπόλητες ένα κοπάδι
ξέπλεκες ακτίνες 
παίζοντας κρυφτούλι με τους ατμούς.
Ήρθε.
Κι' έφυγε τρομαγμένη η πίσα
Σκορπώντας τα μαύρα της δάκρυα
Ενώ κάτι μεθυσμένοι καρυδαλλοί 
Ανεβοκατέβαιναν σα σαλτιμπάγκοι.
Ήρθε.
Κι' ένα χελιδόνι
-Καθώς έφευγε για τόπους μακρινούς-
Σταμάτησε άπλωσε τις φτερούγες του 
 πα στο σταυρό της κοντινής μας εκκλησιάς.
Αγάπη!
Για να ζήσεις ήρθες
Ή για να σταυρωθείς;
 
Οι εφτά κύκλοι της μοναξιάς-Μενέλαος Λουντέμης