Έχω ένα δέντρο στην αυλή,που με προβληματίζει,
μ' ό,τι του ρίχνει ο θεός, παλεύει, ζεί κι'ανθίζει.
Και'γώ του κόβω τους καρπούς και το παραμονεύω,
γιατί είν'αλήθεια πως αυτό το δέντρο το ζηλεύω.
Γιατί στέκει αγέρωχο σ'όλες τις καταιγίδες
και μου χαρίζει τους καρπούς,χωρίς να τρέφει ελπίδες.
Τη μεγαλοψυχία του,λοιπόν,εγώ θαυμάζω,
και σαν το δέντρο της αυλής θα ήθελα ν'ακμάζω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου