Στη δική μου οδό ονείρων δε χωράνε πολλοί συνοδοιπόροι... Εγώ και η γλυκοφίλητη μοναξιά μου...
Τρίτη 19 Αυγούστου 2014
Ελένη Νόνη ~ Σαν το φτερό
Δεν υπάρχει σύντομος δρόμος για κανένα μέρος που να αξίζει εν ζωή να πάει κανείς.Απ' όλες τις υπαρξιακές πληγές αυτή που μένει πάντα ανοιχτή κι ο συμβιβασμός τη μολύνει ..είναι τo Kοράκι ο χρόνος που λυσσάει αλλα δεν μπορεί να τα βάλει με την απροσκύνητη ψυχή των ταξιδιωτών που ανοίγουν της ζωής τους το δρόμο με παλμό.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου