Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ Λειβαδίτης

Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ  Λειβαδίτης
moonflower

.Ο κόσμος ξημερώνει

.Ο κόσμος ξημερώνει
Ο κόσμος ξημερώνει

Πέμπτη 28 Αυγούστου 2014

Μάζεψα βροχή των αστεριών
κι έπλεξα φεγγάρια στα μαλλιά σου
γύρισα απ΄το μέλλον στο παρόν
κι έγινα πυξίδα στην καρδιά σου

Γιατί σε νοιάζομαι και σε χρειάζομαι
είσαι ο ήλιος μου το άλλο μου μισό

Σώμα είμαστε ένα σώμα
μια φωνή ένα στόμα ένα σ΄αγαπώ
Σώμα στο δικό σου σώμα
γράφουν τα φιλιά μου
πως για σένα ζω

Στ΄απλωμένα του έρωτα φτερά
βρήκανε απάγγειο τα κορμιά μας
στις καρδιές ανοίξαμε πανιά
να πετάξουμε στα όνειρά μας

Γιατί σε νοιάζομαι και σε χρειάζομαι
είσαι ο ήλιος μου το άλλο μου μισό

Σώμα είμαστε ένα σώμα
μια φωνή ένα στόμα ένα σ΄αγαπώ
Σώμα στο δικό σου σώμα
γράφουν τα φιλιά μου
πως για σένα ζω


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου