Αχ, Θεέ μου... τι παραλογισμός...
Ανάμεσα στο ψέμα και στην αλήθεια
στις θύμησες και στη λήθη
στο χθες και στο σήμερα
στο σήμερα και στο αύριο
στην απομόνωση και στην επιβολή της ανάγκης για επιβίωση
στην αγάπη και στην αντιμετώπιση του μίσους
εν οίδα ότι ουδέν οίδα..
και πάλι μόνη μου αναζητώ, μόνη μου παλεύω να διαλέγω τις δικές μου αλήθειες που φαίνονται στους άλλους ψέματα, αλλά δε με νοιάζει, ποτέ δε με ένοιαξε.. μόνο ο παραλογισμός των άλλων να μη συνθλίψει το δικό μου κόσμο που ήταν πάντα ξεκάθαρος και δεν είχε... ανάμεσα...
Το μόνο που θέλω είναι να μπορώ να συνεχίζω να αγαπώ...