Πόσα αισθήματα για να ξοδέψεις

πόσα όνειρα ν' ανοίξεις πόρτα

στο μίζερό σου;

Γεμάτη αγριοπερίστερα η ψυχή

και κορυφές βουνών

σε μιαν ακρούλα να μην φαίνονται.

Υπάρχω στο άπλωμα της φωτιάς.

Στα φεγγοβολημένα μάτια

χαμογελάω ανοιχτά.

Πέρα απ' τη βουή του κόσμου

στο σεντόνι του ορίζοντα

αποθέτω την καρδιά μου

να μεταμορφωθεί σε ψυχή

να μου αποκαλυφθεί

το ολέθριο ή το σωτήριο.

~στέλλα βρακά~