.''Οι άνθρωποι έχουν αστέρια που δεν είναι τα ίδια.
 Για κείνους που ταξιδεύουν, τ αστέρια είναι οδηγοί. 
Για άλλους δεν είναι παρά μικρά φώτα.
 Για άλλους, τους σοφούς, είναι προβλήματα.
 Μα όλα τούτα τ αστέρια σωπαίνουν.
 Εσύ, θα έχεις αστέρια που κανείς άλλος δεν τα έχει.
 Αφού εγώ θα μαι σ' ένα απ αυτά, κι αφού θα γελάω σ ένα απ αυτά, τότε για σένα θα είναι σαν να γελούν όλα τ αστέρια. 
Θα έχεις εσύ αστέρια που ξέρουν να γελάνε !
Κι όταν θα χεις παρηγορηθεί (πάντα παρηγορείται κανείς ), θα είσαι ευχαριστημένος που μ'έχεις γνωρίσει. 
Θα είσαι πάντα φίλος μου. 
Πάντα θα θέλεις να γελάς με μένα.
 Και θ' ανοίγεις καμιά φορά το παράθυρο, έτσι, για την ευχαρίστηση.....'' 
(από τον ΜΙΚΡΟ ΠΡΙΓΚΗΠΑ)