Bolero { Julio Cortázar}

 Πόση ματαιοδοξία, σαν φανταζόμουν

πως τα πάντα εγώ μπορώ να σου τα δώσω:

την αγάπη και την ευτυχία,

οδηγίες και μουσική και παίξιμο
.
Ένα είναι βέβαιο:

καθετί δικό μου σου το δίνω, να 'σαι βέβαιη.

μόνο που, ό,τι και να σου δώσω, δε σου αρκεί,

όπως κι εμένα δε μου αρκεί

ό,τι δικό σου κι αν μου δώσεις.

Γι' αυτό, ποτέ δε θα γίνουμε

το ζευγάρι το άψογο, η μία και αυτή καρτ

ποστάλ,


αν δεν είμαστε σε θέση να παραδεχτούμε

ότι μόνο στην αριθμητική

ένα κι ένα κάνει δύο.

Έτσι, αρκεί ένα ραβασάκι


που απλά και μόνο γράφει:


Πάντα υπήρξες ο καθρέφτης μου∙


θέλω να πω, για να δω εμένα, έπρεπε εσένα να


 κοιτάζω.