"Ο νους βολεύεται. Θέλει να γιομώσει μ έργα μεγάλα τη φυλακή του, το κρανίο. Να χαράξει στους τοίχους ρητά ηρωικά, να ζωγραφίσει στις αλυσίδες του φτερούγες ελευτερίας.

Η καρδιά δε βολεύεται. Χέρια χτυπούν απόξω από τη φυλακή της, φωνές ερωτικές αφουγκράζεται στον αγέρα · κι η καρδιά, γιομάτη ελπίδα, αποκρίνεται, τινάζοντας τις αλυσίδες -. ΚΑΙ ΣΕ μιαν Αστραπή Της φαίνεται Όπως έγιναν ΟΙ Αλυσίδες φτερούγες
Μα Γρήγορα Η Καρδιά πέφτει Πάλι αιματωμένη, έχασε πάλι την ελπίδα και την ξαναπιάνει ο Μέγας Φόβος. "

Ασκητική - Ν. Καζαντζάκης