Στη δική μου οδό ονείρων δε χωράνε πολλοί συνοδοιπόροι... Εγώ και η γλυκοφίλητη μοναξιά μου...
Κυριακή 31 Μαΐου 2015
Με την προσευχή και τη μουσική βρίσκεις στα μονοπάτια της ψυχής διέξοδο προς τον ουρανό...
Αφήνεσαι ελεύθερα μέσα στο γαλάζιο του ουρανού, δε φοβάσαι το μαύρο, γιατί λαμποκοπούν τα αστέρια...
Απλώνεις να τα αγγίξεις και γεμίζεις χρυσόσκονη...
Την μαζεύεις στη χούφτα σου και την σκορπίζεις στις ζωές των ανθρώπων που αγαπάς...
Και αυτή δεν είναι ψεύτικη.. είναι αληθινή χρυσόσκονη...
Πιο πάνω ο ήλιος σου χαμογελά... δε σε καίει... σε φωτίζει απλά...
Όλα αυτά με την προσευχή και τη μουσική...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου