Μιλούσαμε ο ένας με τον άλλον για εμάς
Αν και κανείς από τους δυο μας δεν μιλούσε-
Ακούγαμε τα Δευτερόλεπτα να Τρέχουν
Τα Πέταλα του Ρολογιού που προχωρούσε-
Μπροστά στα Πετρωμένα Πρόσωπά μας
Με οίκτο στάθηκε ο Χρόνος- δίνοντάς μας
Τις Κιβωτούς που μας παρέχουν Χάρη-
Μα εμείς τα Αραράτ - έχουμε πάρει-
Έ μ ι λ υ Ν τ ί κ ι ν σ ο ν