Δεν έκανα ταξίδια μακρινά

αφιερωμένο σε όσους

το βράδυ κοιμούνται με μυστικά αναστενάγματα

και κλάματα βουβά...

αφιερωμένο σε φίλους νησιά και φεγγάρια
αφιερωμένο στον τελευταίο μας εφιάλτη
και στο χέρι που σ' άγγιξε στον ώμο
ψιθυρίζοντάς σου
"σςς! κι αυτό θα περάσει..."
καμιά φορά η ευτυχία μπορεί να 'ναι ένα φως μες στη νύχτα
που όλο θολώνει
που ξεμακραίνει
και μια πόρτα που έχεις χάσει τα κλειδιά...