Μήπως....

Ακόμα αναρωτιέσαι, γιατί σκοντάφτεις πάνω σε τόσα παρατημένα ανθρώπινα ανδρείκελα;
Συνεχίζεις να έχεις εκείνες τις παλιές απορίες,για τις αμέτρητες ψευδαισθήσεις που περιπαίζουν την καθημερινότητα σου μετατρέποντας, σε σ΄ένα παρεξηγημένο νευροπαθή;
Νοιώθεις ακόμα αδύναμος , να αντιμετωπίσεις τα στοιχειά της ψυχής σου κοιτάζοντας τη ζωή κατάματα ,γυμνή, απαλλαγμένη από τα ψεύτικα φτιασίδια της;
Είσαι έτοιμος να παρατήσεις στην άκρη του δρόμου το φορτίο από όλα τα άχρηστα που μάζευες για χρόνια, νομίζοντας ότι θα είναι τα πιο χρήσιμα εφόδια για την διαδρομή της ζωής σου;
Αισθάνεσαι βέβαιος ότι έχεις ξεφύγει ολοκληρωτικά από τους κακούς δράκους των παιδικών παραμυθιών σου;
Μήπως είσαι ακόμα παγιδευμένος σ΄εκείνη την αμείλικτη αυταπάτη που μας τυλίγει όλους αθόρυβα κι επικίνδυνα;
"Απ.Αν."
trelogiannis