Και γύρευες να μ' αναστήσεις
με το αθάνατο νερό...
Κι ήταν το στόμα μου ξερό
σαν στερεμένης βρύσης
Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ Λειβαδίτης
moonflower
.Ο κόσμος ξημερώνει
Ο κόσμος ξημερώνει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου