Μιὰ φορὰ κι ἔναν καιρὸ ἔνας βασιλιὰς ζοῦσε στὰ σκοτεινὰ καὶ γεμάτα ὑγρασία ὑπόγεια τοῦ παλατιοῦ του. Ὅλοι προσπαθούσαν νὰ τοῦ περιγράψουν τὸ πανέμορφο παλάτι, μὲ τοὺς ὑπέροχους κήπους, ἐκεῖνος ὅμως δὲν πίστευε κανέναν καὶ θεωροῦσε παλαβὲς αὐτές τὶς περιγραφές. Ἔτσι λοιπὸν πέρασε ὅλη του τὴν ζωὴ στὸ ὑπόγειο, μέσα στὸ μισοσκόταδο.
Ἡ ζωή μας εἶναι ὅπως πιστεύουμε, περιμένουμε καὶ τελικὰ θέλουμε νὰ εἶναι.
Οἱ ἡμέρες περνοῦν καὶ ἐμεῖς προτιμοῦμε τὰ μισοσκότεινα κελάρια.
Μὰ γιατί;
Ποιός θὰ ἐπέλεγέ τίς δυσκολίες;
Γιατὶ ἔχουμε προσκολληθεῖ στήν δυστυχία καὶ στην συμφορά;
Ποιό εἶναι αὐτό τό δηλητηριῶδες φυτό, πού ἀναρριχᾶται καὶ κρύβει τό φῶς ἀπ΄ τήν ζωή μας;
Οἱ ἡμέρες περνοῦν καὶ ἐμεῖς προτιμοῦμε τὰ μισοσκότεινα κελάρια.
Μὰ γιατί;
Ποιός θὰ ἐπέλεγέ τίς δυσκολίες;
Γιατὶ ἔχουμε προσκολληθεῖ στήν δυστυχία καὶ στην συμφορά;
Ποιό εἶναι αὐτό τό δηλητηριῶδες φυτό, πού ἀναρριχᾶται καὶ κρύβει τό φῶς ἀπ΄ τήν ζωή μας;
Οἱ φόβοι μας, οἱ περιοριστικὲς πεποιθήσεις μας καὶ ἡ αἴσθηση ὅτι εἴμαστε ἀδύναμοι μᾶς κάνουν νὰ κολλᾶμε στὴν νοοτροπία τοῦ θύματος καὶ νὰ ἀποδυναμώνουμε τὸν ἑαυτό μας. Πολλοὶ ἄνθρωποι περνοῦν ὁλοκλήρη τὴν ζωή τους χωρὶς νὰ τολμήσουν νὰ ἀμφισβητήσουν καὶ νὰ ξεμακρύνουν ἀπὸ τὰ ὅρια ποὺ ἔχουν βαλεῖ στὸν ἑαυτό τους.
Χρειάζεται προσωπικὴ δουλειά γιὰ νὰ πάρει κάποιος τὸμ ἔλεγχο αὐτῆς τῆς πεποιθέσεως ποὺ κάνει τὸν ἄνθρωπο ἀνάξιο νὰ δεχτεῖ τὰ καλὰ ἀλλὰ καὶ νὰ δημιουργήσει.
Ἐκεῖ ἔξω, πέρα ἀπὸ τὰ ὅρια ποὺ ἔχεις βάλει στὸν ἑαυτό σοῦ, ὑπάρχει ἔνας κόσμος ποὺ ἔχει χῶρο γιὰ κάθε σου ἐπιθυμία. Ἡ πιὸ δυνατὴ καὶ ἡ πιὸ τρυφερὴ ἀπὸ ὄλες τὶς δυνάμεις, ποὺ μπορεῖ νὰ σὲ μεταφέρει μὲ ἀσφάλεια πέρα ἀπὸ τὴν ὄχθη τῶν φόβων καὶ τῶν περιορισμῶν σου, εἶναι ἡ δύναμη τῆς ἀγὰπης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου